Alice Harikalar Diyarında Sendromu
(4 yorum)Küçükken ateşlendiğimde kendimi kocaman hissederdim. Bu öyle kötü bir histi ki sanki dünya başına yıkılmış gibi. Abartmadan söylüyorum, gerçekten tam olarak böyle hissediyordum. Annemi tanımıyor, halüsinasyona varan şeyler yaşıyordum. Öyle ki bir keresinde gece ateşlenip duvarda resmi bile olmamasına karşın Atatürk portresinin bana gülümsediğini görmüştüm. Hala çok canlı hatırlarım. Gerçekten ürkütücüydü. Şimdilerdeyse tüm bu garip şeyleri hatırlayıp ne olduğunu anlayabilmek adına bir araştırma yaptım. Kısmi olarak da olsa ne olduğuyla ilgili bir sendrom buldum. Alice Harikalar Diyarında Sendromu… Bireylerin beden algısını çarpıtan bu sendromla birlikte bireyler kendi beden parçalarını veya çevrelerindeki nesneleri, olduğundan farklı algılıyorlar. Bireyler; mikropsi yani nesneleri olduğundan daha küçükmüş gibi algılama, makropsi yani eşyaları olduğundan daha büyük görme, teleopsi yani eşyaları kendinden daha uzaktaymış gibi algılama ve pelopsia yani nesneleri kendine çok yakında görme gibi deneyimler yaşıyorlar. Çocuklarda daha sık görüldüğü de bilinen bir gerçek. Asıl ilginç olan da bireyler bunları yaşarken gerçeklik algısından uzaklaşmıyorlar. Yani gördüklerinin gerçek olmadığının da farkında oluyorlar. Adının nereden geldiğini de tahmin etmişsinizdir, sanıyorum. Peki siz hiç buna benzer bir şey yaşadınız mı? Buyurun yorumlara…
Aynı şeyi bende çocukken yaşamıştım hala hatırladığım zaman içim sıkılıyor salondaki eşyaların birdenbire çok büyüdüğünü hatırlıyorum ve eşyaları kapıdan çıkarmak zorunda olduğumu nasıl işin içinden çıkacağımı düşünürdüm hatta konuşurdum bile sesimi duyup bir yandan da ne saçmalıyorum ben derdim