Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Kendimi bildim bileli sabahları dümdüz uyanırım. Mutsuz uyanılabildiğini başkalarından öğrendim. Sonra hiç filmlerdeki gibi üzülemem bilmiyorum, hüzünlü müz...
Gecenin yüreğini beğenmeyip,
otağ kurmuş saçlarına rüzgar
Göğün yüzünü tanımayıp,
gözlerini görmek için doğmuş güneş
Ve yı...
Çok konuşamıyorum çoğu zaman. Bunu istemediğimden değil aslında. Düşüncelerimi genel olarak kontrol etmekte zorlandığım günler oluyor. O günler benim için sa...
Sokaklar soğuktan ağlatacak kadar soğuk
Ellerim cehennem ateşi gibi sıcak
Dışımda yalnızlık
İçimde Aşk
Kalbimi ısıttı göz bebekleri
Dudaklarım alev ald...
Doldurdum insanlar dolusu odalar
Biri dahi delip geçemedi yalnızlığın saltanatını
Başkaldırdığım, saldırdığım korkular
Divan durdu, bastırdı feryadımı
Me...
Değersizlik hissi...
Yorgunluk..
Evin tavanına bakarken uzun süredir içinde bulunduğum düşüncelerin içine yeniden hapsolmuştum. İşe giderken, işte, dönüş y...
Karanlıkla baş başa kaldığında
Başlar yalnızlık sancıları
Duyarken kendi kalp atışlarını
Bir damla şiir yazarsın belki
Ya da bir kadeh şarkı dinlersin
S...
Sonbahar gelince,
Yaprak düşmeye hazırdır daldan.
İster rüzgar savursun,
İster dallar kırılsın yağmurdan.
Bekleyişi bitmiştir nasılsa.
Bırakır kendini t...
Gül avunur gölgesiyle
Yaprakları uzanır yansımasına
Sarılmanın vuslatı edasıyla
Umar yalnızlığını kucaklamayı
Yorgunsun. Bu yüzden bunca zaman yazmayışın. Bu yüzden bunca zaman okumayışın. Bu yüzden bunca zaman dalgın izleyiciliğin. Bu yüzden tüm o buz gibi kabulleni...
Beceremedim yine
Engel olamadım dilime
Çok içince gevezeyim
Biraz deli, biraz fevri
Bazen hiç konuşmam, lal olurum
Bazen hiç susmam, pişman olurum
Çok ...
kendimle savaşırken,
kan dolu her yanım
boğulurken seslerde
o maviliğin en dibinde
karanlık geçmişimin
aynalar her yanımda
hepsi farklı bir ben
izliy...
Gecenin karanlığında yankılanan çığlıklarım,
Yalnızlığıma isyan ederken yıldızlarla konuşurum.
Gökyüzüne fısıldarım dertlerimi,
Ama sessiz kalır, duymazla...
İnsanları ne zaman tanıyorsun biliyor musun? 30 saat boyunca uykusuz kaldığın fakat yine de uyuyamadığın o gecelerde. Etrafında kimse yokken tanıyorsun insan...
Biraz düşündüm
Hiçbir şey düşünmemek üzerine kendimi ikna ederek ancak bu yalnızlığın yoğun duygusundan kurtulabilirim sanıyorum
Bunu da düşünerek söylüyo...
Bir zamanlar gülümsedi gökyüzü,
Şimdi yalnızdır yıldızlar geceyi süzüyor.
Kalbim paramparça, anılar sarhoş,
Sevdaya düşmüş bir rüzgar gibi üzgün.
Gözleri...
Göğüs kafesine bir dinazor oturur.
Ne sesin çıkar bağırmak için,
Ne de bir kıpırtı olur kirpiklerinde.
Kendine yukardan bakarsın ,acımaklı,
Aşağıda kalan...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok