Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Neydi ki bu hisler, neydi ki bu yaşanmışlar ve yaşanacaklar...

Kalbim, bir ormanın içinde en derinliklerinde bir karamsar kulübenin içinde, en ücra ve dip k...

Bir perişanım dertsiz tasasız güneşsiz

Ellerimden alınan umudu görmek

Belki en yıkıcı en harap edici duygu

Parmaklarımla saydım ayrılışını

Soğuk duvarlar...

Hiçlikte buluşacağız ikimiz de hiçken

Havada ne bir kaygı ne bir hüzün rüzgârı eserken,

Portakal kokulu bir sokakta,

Son acılarımıza doğru yürürken,

Göre...

Bu kalabalık şehirde garip bir yalnızlık çekiyorum. Gidesim var, gidemiyorum. Ellerime vurulan bu kelepçeler canımı çok acıtıyor. Gururumu kıran her şeyden, ...

Söylemeyi değişmediğim, duymayı özlemediğim gerçekler.

Nerede kaldı tatlılar ve konuşanları?

Yıldızlar gibi kaydılar kaydıraktan hevesler,

düştükleri beto...

Islak kaldırımlar boyu ilerleyen caddelerde gün ışığının eseri bulunmazdı, kayıp uykularımdan artakalan benliğimi arıyorken üstelik... Bir umut sokak lambala...

Niye odam sessiz ki? İçimde kopan fırtınaların sesi neden yankılanmıyor duvarlarımda? İstesem de kaçamadığım bu dört duvar neden sessizliğime kol kanat geriy...

Bir hayat vurabilir insana sarılmaz yarası

Etmez vicdandan yenilen tokadın acısı

O lanet bakışların doğuşunda bir ayrılık söz konusu

Sevgiden, nefretten b...

Yapılan tren yolculuğunu hatırla

Ellerinin soğukluğunu,

Yüzünün beyazlığını,

Bir de ellerinden öpen dudakları.

Sen, sen ol.

Yollarına serilen sonbahar y...

Güneş evime umut gibi doğdu. Bugün, uzun süre sonra perdeyi çektim. Dışarıda dolaşan insanları izledim. Gülenleri, düşünceyle yürüyenleri, bekleyenleri, bulu...