Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Küçükken karanlıktan korkardım. Hele ki karanlıkta deniz kenarında oturmak işkence gibi gelirdi. Geçip giden zamanın benden götürdüğü şeylerden biri de bu ko...

İnsan zihnini ve düşüncelerini dünyadan uzaklaştırınca özgürleşiyor. Hırs ve kibirden uzaklaşınca da dünya bir avuç toprağa dönüşüyor.

Son acı da geçtiğinde umut bitecek 

Kapıların ucuna bırakılmış çöpler gibi 

Artık atılmış olacak varlığın evden,

Bu yerden bu her şeyden biraz taşıyan gök...

Ölüm sadeliğini düşün derim.

Ölüm sadeliğini anla isterim.

Yaşamanın çetrefilini anla.

Yaşamın çetrefilini düşün isterim.

Ölümle, ardında insan bırakmak,...

Kırmızıdan başlamıştı güne

kapanmış dükkanların ardında

ve köşeyi dönünce karşılaştığı çocukların

umarsız feryatları sayılı posta kutusunda

Kırmızıyı çık...

ölüm fani bir korkudur

yaşamı ani kılan

insanlar ise adi birer zanlı

ellerinde nacakları uçları kanlı

saplıyor avucundaki bağlara

ekinler bugünden darma...

bozkırın ortasında sesiz bir çığlıktır ağıtlarım

ya hancıyım bu fani dünyada yada bir yolcu

hayat dediğin bir yol ömür dediğin bir son mu?

bu kaçıncı yo...

Ağlamak geliyor içimden ama yapamıyorum

bir toz bulutunun içinden bakıyorum uzak olmayan geleceğe

insanı yoran ve diline pelesenk olmuş bıkkınlık hayatın k...

Her karanlığın içinde küçük bir umut ışığı yok mudur aslında, insanı hayata bağlayan şey onun inanması değil midir? Hep bir sonu düşünürüz. Neydi son? Daha b...

Dünya ona gelmez, insan dünyaya gelir.

Dünyaları vermez hayat kış soğuğunda sırtına bir yorgan örtmez.

Yaz sıcağında gölgeli ağaç sunmaz.

Ağacını kendin d...

Dört mistik vadinin, en güneşlisi,

Kırk hikayeyi barındırmalı,

Dört yüz gecekondusuyla,

İki ay aydınlatmalı geceyi,

Geceye konmalı sekiz şiir.

Dört mist...

Yüzüm, yüz çevirmekten aşka,

Nasır tutmuş nasılsa,

Yaşamaya direnmekten, utanmadan, sıkılmadan, gülerek, aramadan gerçeği,

Yaşamaya direnmekten,

Nasır tu...

Kalktı kara gönül treni,

Çaldı acı acı ölüm çanları,

Ayrılık aniden geldi başa,

Tanrıya mahsus güçlerin,

Kuvvetsizliğinde ağlıyorum,

Tanrının ışığı altı...

Sizin için bu çağı adı ne?
Hız çağı mı? Teknoloji çağı mı? Haz çağı mı? Yeniden "Hedonik" çağ mı? Narsizm çağı, Tüketim çağı... Saymakla bitmiyor bu çağın i...

Ben bilmem

Mutluluklarımı yazmayı

Ama ağlayan, acıyan

Ve bekleyen şiirlerim vardır benim

Ben bilmem 

Sevinçten ağlamayı

Ama hüzünleri kucaklamak için

...

Biz insanoğlu doğuyoruz, büyüyoruz, yaşıyoruz ve sonunda da ölüyoruz. Hepimiz içine doğduğumuz ailenin diline, kültürüne göre şekil alıp yola öyle çıkıyoruz....

Hiçbir şeyim ve her şey

Yol kenarındaki çakıl taşlarıyım

Ve sokak lambalarının aydınlığı

Gecenin en koyu rengi

Drama köprüsüyüm o güzel türkünün

Kopmaya...

Bu günce; herkesin bildiği, belki de yaşadığı, toplumda konuşulamayan, konuşulsa dahi hep bir nedene bağlanılarak savunulan istismarın küçük ruhlardaki çözül...

Ruhum mekan arar, sığmaz taşar!

Olgunluk baştadır, yaşım aşar!

Kor var sineme yapışık, durmaz yanar!

Küfrederim suya, küfrüm insan yakar!

Bir bela başım ...

Yine gözümü sıradan bir sabaha açtım. Yaşadığım her gün bir öncekinin devamı ve bir sonrakinin başlangıcıydı. Sahi, neden hep ''yeniden başlamak'' umuduyla k...