Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Dokunamıyorum kendime, ne kadar kaçmak istesem de baktığımda dalıyor gökyüzüne anılarım. Nerede ne yaşadım? Hangi ekmeğin ununda ufalandım da gezdim? Nereden...
Gerçekler o kadar sahte ki
Sevgi karşısında
Hayatın omzuma bıraktığı yükler
Bu sesler yüzler gülüşler
Öyle geçici ki
Dünyaya bir yağmur damlası olarak...
Kuru yollar gibi ıssız ömrüm.
Kurumuş ağaçlar gibi mahzun gönlüm.
Ben doğarken bulmuş beni ölüm.
Sırtımda bıçaklar var kara gözlüm.
Ölümü sen verdin o yü...
Büyümek mi ağırdı, yaşamak mı?
Yoksa var olmak mı daha da ağırdı?
Yaşamak kadar ağır mıydı her biri
bilemedim.
Bilmek için yaşamam lazımdı belki,
ama ya...
Aradım, durdum yıllarca
Dallarında dinlenecek bir ağaç,
Kumlarında izimin kalacağı bir deniz,
Ama ne kök saldı ayaklarım,
Ne de dalgalar beni tanıdı.
İt...
Hangi gecenin sabahına
Uyandığımı bilmedim hiç
Derin bir yaşamak sanrısıydı bende ki
Aşk ve merhamet verilmedi
Zihnim, kana bulanmış bir şarap çanağı
...
Mert annesi kapıyı açtığı anda içeriye attı kendini. Koridora benzeyen holden çıkıp yine koridor gibi uzun ve sonunda dışardaki dünyaya açılan tek bir pencer...
Öldürmüyorsun beni
Öldürmüyorsun çünkü ne varsa yaşayacak
Ne varsa utanacak hepsini yaşatmak için
Şakaklarımdan hüzün getiriyorsun
Niçin
Ne için ban...
Sıcak, sessiz, loş bir mekanda,
Yavaşça çektiğin o nefes,
Neye iç geçirdiğini bile bilmeden.
Eşyaları, yerlerinden ayırdığımda,
Anıları söküp almıyordu i...
Namaz kılmayla sırat aşılmaz.
Açılmaz cennet kapıları, sana nurlar yağmaz.
Bakmaz ardına ölen insanlar, kimse dünyaya bağlanmaz.
Bakılmaz senin kim olduğ...
Ekim yağmurları uyandırdı
Üstüm sevda sularına bulanmıştı
Gün daha batmamış ama hava kararmıştı
Günlerim seninleyken anlamlıydı
Şimdi Ekim yağmurları ...
kendini öldürmenin de bir zarafeti olmalı
öylesine ölmemeli insan
kendi ölümünü düşünmeli ara sıra
dalıp gitmeli ve tekrar kendine gelmeli
asaletiyle ölm...
Duvarlar ölüm kokuyor.
İçimde yeni bir umut doğmuyor.
Kimseler halimi sormuyor.
Zaman dostluğu da bozuyor.
Azrail gelir yalnız yanıma.
O kulak verir ben...
Ölüm insan için,
Felaket insan için.
Ölür kadın niçin?
Ölür çocuk niçin?
Başka iş mi yok felaket için?
Korku insan için,
Son insan için.
Korkarım ...
gün doğar. gece olur. akreple yelkovan döner, döner, döner... bazen hiç bitmeyecekmişçesine bu çember.
insanın aynı anda hem her şey, hem de hiçbir şey olma...
Nasıl desem, bir yanda yarınlar sabırsız ve umutlu
Bir yanda ölmek ihtimali soğuk ve huzurlu
Kaç kere daha kırpışacak göz kapaklarım
Atacak bu kalp yer a...
Bir yaş daha alırken aklıma geldi, çok sevdiğimiz insanların ne zaman öldüklerini bilemeyeceğiz bazen.
Önce birkaç tel dökülür ki ömrümden;
Gittiğin hangi yolun güldüğümdeki çizgi?
Gülünceki çizgiler göremezsin, acıdan!
Salt "değişmiş" dersin "gülüyor bak y...
Yine yağmurlar var gönlümde.
Gözlerim arıyor yine seni.
Sesini duyar gibiyim.
Senden uzakta olunca.
Kuşlar bile unuttular beni.
Şiirler tutsak etti aşkı...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
