Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Yeşillik her yer

Buram buram memleket

Yazı da kıştır buranın

Sabah toprak kokusu karşılar

Pencereyi tıklatan yağmur…

Hava soğuk, insanı içten

Bir çay d...

şimdi seni düşlemek var

bir adliye duvarının tuğlasında

yollar kalabalık, sen yoksun aralarında

yine de varmak dersen, dört satır

bir de toprak içre, kal...

Sen haykırdığım son nefesim

Çiçeklerimin can suyu

Mahrum etme beni kendinden

Güneşi ararken buldum seni

Kaybettiğim aydınlığımsın sen

Bitiremediğim her ...

Ecel terleri, bir bir atlıyorsa alnından,

Ateş içmiş gözlerin, parlıyorsa,

Yanıyorsa, buzulları eriten

Ruh kırıntıların,

Elbette dünyalısın.

Aradığını b...

Kişinin kendisini tedirginleştiren kitabı yarım bırakması, iliğini kurutan ve içindeki korkuyu azgınlaştıran ümitsizliğinden geliyor, diye yazmak isterdim. G...

duymadın mı bahtımı yandırdı âhın hardasan

zahmına girdim ki cânım yandı cânım hardasan

geçti boran yağdı yağmur yağmadı gönlün bana

yâdına girdim ki cânı...

“Nasılsın”a dizlerini vura vura ağlayacak ka Bir dar yara almışken, son on yılda gördüğüm hayatımızın içindeki tüm edebiyat karakterlerine ithafen yeni gelen...

bir gölgeye aşığım

beni terk edip gittiğin sokağın başında buldum onu

tuttum elinden götürdüm eve

oturttum senin hep oturduğun yere

ellerini tuttum, elle...

hastayım

bin yıllık çınarın kırgınlığı bedenimde

tenhalarım kalabalık avlularda

rastgele düşmüş yapraklarım uzun yollara

saçılmış

sonra

her şey terk ...

kimin son gecesi bu gece

kim son kez görecek yıldızları

kim son kez sarılacak yorganına

kim bakacak son kez aynadaki buğusuna

kim gülümseyecek ve öpecek ...

Aslında her şey kadının doğuşuyla başlıyor. Tıpkı doğanın yeniden yeşermesi gibi büyüdükçe açıyor yaprakları. O eşsiz, huzur dolu manzaralar resmediliyor san...

Uykusuz yaz gecelerinin, beni balkonda sabahlattığı günlerinin anısına gelişti cümlelerim.

Aşıktım, sarhoştum, hastaydım. İnsanoğlunun içinde bulunabileceği...

Ben geçtim şimdi buradan gördün mü? Yalnız, üstünde modern bir palto, ayağında deri çizmeler ve kolunda bez çanta olan bir kadın. Görmüşsündür ya, iyi düşün ...

Bu dünyadan değilim ben. Hiç bu dünyaya ait olmadım, öyle de hissetmedim. Hem oyun dışı kaldım, hem de oyunun tam içindeydim. Elden ele atılan, tekmelerle sa...

bir yol çiz hayallerime yanındakiyle

şehir dışına uzansın yokuşları

düşlerimin zamana ihtiyacı var

bana geri ver bakışlarımı gözlerinden

ihtiyacım var

i...

bir arabeskin ilk notalarıyla atıyorum adımımı asansöre

aynada seni arıyorum

aradığımın sen olduğunu bilmeden arıyorum seni

arabesk sadece bir müzik türü ...

istasyon kahvesinde öldüğümü kimse bilmesin

bilmesin camlarım buğulu

ışıklarım loş

yüksek gerilim hattı düşlerim raylarında

düşerim

düşmeyi düşlerim düş...

geleceği düşünmemek için geçmişe kaçtığım günlerden biri daha.

güne güzel bir başlangıç. güneşin kaybolduğunu her sabah bu kadar iyi anlamak zorunda mıydım?...

(Kim kimlerin içindeki satır aralarında)

Y_a_h_u kim kimilerinin kimisinde

Kim bu ağırlık

Neyin kimi

-Sorunun kimi

-kişinin kimi

Hâlâ oturduğum m...

senin olma ihtimalin olan tüm istasyonlarda

gözlerim büyüyor

tıplıyor yüreğim alt komşu gibi

yüzüm cama dönük

karo taşları kirlenmiş istasyon kahvesinin
...

Yağmur yağmaya başladı. Normalde yağmurda yürümeyi romantize eden biri değilim ama o sırada yapılacak en doğru şey gibi gözüktü. Göğe baktım, yağmurun yüzüme...

Yürüyüş sırasında hiç bilmediği bir patika yola saptı. Başta yol düzgündü, hava ise esiyordu. Çok geçmeden karanlık çöktükçe çöktü. Esinti, yerini soğuğa bır...

Hayatımızda koyduğumuz ama sonlanmayan birçok nokta var.

Ara vermeyi son ile karıştıranlardanız. Bu yüzden sona ulaşmayı bekleriz. Gerçekten her şeyden bu k...