Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Gözlerin karanlığa alışmış, bedenin yorgun, ruhun bitkin. Ellerinin acısı, yorgunluğun arasında kayboluyor. Ama durmuyorsun. Çıkmana çok az kaldı, bunu biliy...
Bir kuyudayım, derin ve karanlık. Duvarları yüksek, çıkmak zor. Burada yalnızca kendi nefesimin yankısını duyuyorum. Yukarıda bir ışık var, uzakta, dokunamay...
Bekliyorum, bir şey yazmanı, açıklama yapmanı veya ne bileyim işte ne düşündüğünü söylemeni, oysa sen beni hiç görmüyorsun, önemsemiyorsun, ben de garip bir ...
Geçmiş, hayatımızda derin izler bırakan anılar ve tecrübelerle doludur. Ancak, ne kadar özlersek özleyelim, geri getiremeyeceğimiz bir zamandır. Onu değiştir...
Hayat, verdiğimiz ve vermediğimiz kararlarla şekillenir. Bazen, aldığımız bir kararın bizi nereye götüreceğini bilmeden yola çıkarız. Yollar çatallanır, seçe...
Defterime anısı olan nesneleri yapıştırmak hoşuma gitse de tüm sayfaları güncel tutmam gerektiğine inandığımdan bir türlü başlayamamıştım ta ki bugüne kadar....
Hikâyeler, hikayeler... Sonra hayatlar... Ne çok hikaye gizliyor hayatlar. Sokaklar, kaldırımlar mesela kaç bin, milyon, milyar anı taşıyor acaba? Kiminin "B...
Ben bir dış mekan süsü,
İnsanlar bana bakmak için oradalar.
İçimle dışımın bir oluşu,
Kimseyi ilgilendirmiyor.
Petunyalar hüzünlenmez diyorum,
Konduğu y...
Kargaların yüz yıllık ömürleri bir kürdanın ucu kadar keskin sınırlarla çevriliydi ama bir insanın ömrü dalgalardaki kabarcıklar kadar fazlaydı. Bir filmin n...
bayadır yapmamıştım, yazmayı. yine mecbur kaldım.
neresinden tutup da nasıl anlatacağım bilmiyorum. sanki bu sefer bi nebze daha kolay atlattım. öldüğünde ç...
Unutmak ne garip şey; kimi zaman hiç fark etmeden, kimi zaman da hiç istemeden unutuyoruz. Bir şeylerin yerini, bazen yaşananları bazen de bir insanı. Hastal...
İlkokulda her gün günlük tutmuşum. Marketten aldığım sakızdan, okulda işlenen derse kadar her anı yazmışım. Şimdi bana "Yap!" deseniz her gün yazamam ama o z...
Ayaklarım geri geri gitse de yine geldim. Hayli yorgunum, bir o kadar da heves var içimde. Varmak istediğim noktaya yürümekten ayaklarım su toplamış gibi. Ca...
O şarkı çalsaydı seni hatırlardım. Kalabalığın içinden parfümünün kokusu gelseydi burnuma bilirdim. Kahvenin her türlüsünü içebilseydim olurdu. Fakat tek yap...
Artık uyumam gerek dediğim her günün,
gecesinde kendimi sokak sokak dolanırken buluyorum.
ardından bir kaç şarkı, biraz tütün,
nereye baksam suretin,
kı...
Aklımdan geçenler;
daha önce kaç şairin kaleminden döküldü?
düşüncelerimi ilmek ilmek dokudular,
sayfa sayfa dağıttılar yüreklere,
oysa onlar beni bilm...
En fiyakalı kıyafetlerimi giyindim,
misafirim var bugün.
Ta uzaklardan gelecekmiş.
En sevdiğim yemeği pişirdim,
göz açıp kapadım, kapı çaldı.
meğer ne d...
Artık çok bir şey kalmadı, son 1-2 adım mesafe, sonra hayallerimi gerçekleştirmiş olacağım. Peki ya hayallerimi gerçekleştirdikten sonrası... Sonrasını düşün...
Neredeyse bir yıl önce yazmışım en son. Bir yıl bile olmadan neler değişiyor değil mi?
Şu anda bir öncekine göre daha da rahat çalışıyorum. İşimi çok seviy...
Yine ben, ve yine ben olacağım. Seninle karşılaşmalarımızın fazla olmaya başladığı şu dönemlerde biraz kendimi toparlamakta zorlanıyorum aslında. Bugün yine ...
düşündüklerim ürkütüyor beni. çocuktum ben, bu gece büyüdüm. gözyaşlarım karıştı banyomun zeminine, gizlendim. gizledim parçalanmış ruhumu duvarlardan.
bab...
Herkes kendi hayatının oyununu oynuyor. Bazen blöf yapıyor, bazen çeşitli ayak oyunları. Bazen de yeniliyor. Benim anlamadığım nokta niye herkes herkesin rak...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok