Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Saat akşam dokuz, on civarı. Kalabalık şehrin işlek çarşısında köhne bir sokak arasındayım. Dar aradan, ister istemez bakışıyor olduğum adamlar gelip geçiyor...

Geçen dakikalar ona bir ömür gibi gelmişti. Suya bakmaya devam etti. Karanlık suda kendi yansımasından başka bir şey göremedi. Görünürde hiçbir kimse yok. Ne...

Ah şu insanlar, insancıklar. Ne kadar da tuhaflar. Biri var eder, biri yok. Biri sever, biri söver. Biri yapar, biri bozar. Biri yazar, biri siler. Biri yaşa...

Kollarımın arasındaydı işte. Bir bank, etrafımızdan geçip giden insanlar ve biz. Onu dinlemek, onu izlemek istiyordum. Bağdaş kurduğum dizlerime uzandı ve ka...

İkimizin arasında kalmasını istediği günden bu yana sustum. Konuşmamak için söz vermiştim. Ama yazmamak için söz verdiğimi hatırlamıyorum. Dolayısıyla artık ...

Mezarlığın önünde hiçbir şeyden haberi olmadan oyun oynayan çocuklar gibiydi bugün hava . Bir kaos ortamına dönüşüyordu. Gökyüzü kara bulutlarla kaplanıyordu...

O ve ben.

O ve ben; birbirimizin hayatlarına hudutsuzca dahil olabilen iki oyuncuyduk, iki sessiz sinema oyuncusu. Onun varlığı yitkin ve bazı duyarsız hald...

Evet bayım, bu asırda yaşamadığım doğrudur. İyi ki de yaşamıyorum. Boş kelimelerin asrı bu. Ben sessiz diller diyarında yaşayan bir sağırım. Sizin asrınızda ...

İçi neredeyse bomboş olan, ayak uçlarımda yerde dik bir şekilde duran çantamı sırtladım. Ardından kapatmış olduğum kapının kilidine elimdeki anahtarı sertçe ...

Çalınan büyüleyici melodinin ritmiyle mükemmel bir uyum içinde birlikte sallandılar. Salon dansçılarla doluydu ama ikisinin de gözleri, sanki şu anda sadece ...

Fotoğraftaki kadınlar gülüyordu ama fotoğraf çekindikten hemen sonra hayatın verdiği keder ve yaşlanmanın verdiği karamsarlık tekrar kadınların yüzlerine otu...

GÖZYAŞIYLA YÜRÜYEN AMENTÜ GEMİSİ

1969 yapımı Türkiye’deki ilk animasyon filmi, "Amentü Gemisi Nasıl Yürüdü?" hat sanatı incelikleriyle işlenmiş "Amentü ...

BÜYÜK İSTANBUL DEPRESYONU: KORKULAN OLDUĞUNDA

"Bu aralar çok fazla kurduğum bir fantezim var. Bak şimdi! Beklenen büyük İstanbul depremi gerçekleşmiş. Her...

Kadın; kiraz dudaklı, al yanaklı, kuzguni siyah saçlı kızına sevgiyle baktı. Bugün kızının on altıncı doğum günüydü. Doğmasını sabırsızlıkla beklediği, kokus...

1956 yılında İstanbul Üniversitesi öğrencileri bir dergi çıkarmaya karar verir. İsmi şu olur: "A Dergisi".

K. Özer, H. Yavuz, O. Kutlar, A. Bezirci, E. Cans...

Kapkara bir gece, kalbim hızla atıyor. Annem şu sandalyeye oturmuştu, uyumadan önce bana bir masal okumuştu. İşte kitap orada, yanı başımda, çekmecenin üstün...

Kadın, böyle yürütemiyoruz diyordu. Gözleri ve burnu kızarmıştı. Elleri soğuktan morarmaya başlamıştı. Bu böyle gitmez diye sözlerini yineledi. Yoruldum artı...

Yürüyordum. Yürüdükçe de açılıyordum. Evden kızgın çıkmıştım. Belki de tıraş bıçağına sinirlenmiştim. Olur, 

olur! Mutlak tıraş bıçağına sinirlenmiş olacağı...

Oğuz Atay'ın Korkuyu Beklerken adlı kitabından:

'Ben tavanarasındayım sevgilim! ' diye bağırdı delikten aşağı doğru. 'Eski kitaplar bugünlerde çok para ediy...

Buğulu camların arkasından karşıdaki hastane duvarına benzeyen, rutubetli, beyazı solmuş duvara bakıyordu. Arada bir kendini gülmeye zorluyor, tekrar ürkütüc...

Sütümü ve dürbünümü alıp tavan arasına çıktım. Sandalyeyi pencerenin önüne çekip oturdum. Yerdeki böcekler ve tavandaki örümcekler umurumda bile değildi. Şu ...

Tanıtım bülteninden:

"Bir yılı daha geride bırakırken arkamızı dönüp baktığımızda bu yiten günleri sadece "bir yıl" olarak nitelendirmek bizler için çok yet...

Az gittim uz gittim, dere tepe düz gittim. Yeşil çimenliklerin ardında güneş yükselirken bir adama rast geldim. Gözlerinin köşeleri yere bakıyordu, içleriyse...

Secret of Singer 

Matt was a talented singer with a voice that could fill a room. But despite his success, he was haunted by a dark secret: he had once stol...

Sabah erken kalkmıştım. Hava aydınlanmak için gökyüzünden bir işaret bekliyordu sanki. Her gecenin olduğu gibi bu gecenin de sabahı vardı. Ancak gece, yaşadı...