Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
günlerden eski dün, ellerim kan ağlıyor.
bembeyaz eller.
ruhum gibi vazgeçiyorlar benden birer birer,
birer birer düşüyor yağmur yeryüzüne.
yavaşça ört...
Şehri, kasabası, köyü mü?
Meyvesi, sebzesi, tahılı mı?
Ayvası güzel, narı güzel
Kedi, köpek, kuşları mı?
Ördek, kaz, tavuğu mu?
Kanaryası güzel, bülbülü...
Gökyüzüne tutunmak, asılı kalmak istiyorum
Ayaklarımın yere değmesinden sıkıldım
Kuşlarla konuşacaklarım var
Özgür hissediyorlar mı merak ediyorum
Gökyüz...
ÖZET
1989’da İstanbul’da doğan “Yine de Âmin, Dank, Lakuna, Anekta, Geçtiğimiz Altı Ayda Çok Şey Oldu, Bizim Zamanımız ve son olarak Behice’nin Yarım Kalan ...
Gelgelelim ayaklarıma.
Asfalttan bir çamur bulaşmış onlara.
Yine de bîtab düşmedi,
Aklım kadar. Aklım
Uzaklarda, ona uzaklık bir adım.
Kapılmadı borana ...
Kaç zaman sonra doğar çiçekler?
Kaç zaman taşır ana yavrusunu karnında?
Nece doğar güneş?
Niçin yanar ateş?
Nasıl güler insanın yüzü?
Hiç bilmiyorum.
S...
bir yere ait olmayanları iyi tanırım,
her yere aitlermiş gibi davranırlar.
ben bir başıma buyruğum
onlardan çok uzağım..
severek okuduğum kitabın sayfal...
Mart ayının sonu ben yine sendeyim,
Sığındım saçağının altına kederliyim,
Elim göğsümde, çaresizlik içinde,
Çarelerden bir çare...
Aradım, sordum, çabala...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok