Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Kendimi dünyanın tam ortasında, küçücük bir kutunun içinde hissediyorum. Dünyanın bütün ağırlığı içinde bulunduğum bu küçük kutunun üzerine çöküyor. Kutu ufa...

23.09.24

Bugüne kadar nasıl geldiğimi gün gün anlatmak isterken. Geçen bir senenin azizliğine uğruyorum. Artık ne günler, ne aylar kovalıyor birbirini, s...

Kocaman bir ego görünüyor gözlerinde

BEN diye bağırmak istiyor her an

Peki sen kimsin?

Önce bunu bilmelisin

Ailenin sana verdiği ismi yazmışsın her yer...

Sevgili bay ölüm 

Siz mi geldiniz yoksa 

Yankınız ürpertiyor ruhumu

Görünmüyor çehreniz

Uçsuz bucaksız karanlıkta 

Sesinizi işitmeyeli yıllar oldu 

Sev...

Aslen Norveçli olan yazar Karl Ove Knausgaard, Bergen Üniversitesi'nde edebiyat ve sanat eğitimi aldı. 1999-2002 yılları arasında bir Norveç edebiyat dergisi...

Sonsuz kere bölünüyor ruhum 

Küçücük parçaları tutamıyorum ellerimde 

Ellerimden kayıp giden kum taneleri sanki

Alışamıyorum

Uzayıp giden uzay yolları 

...

Sen benim ilk aşkım değilsin, sonsuz aşkımsın çünkü ilklerin bir sonu vardır ama sonsuzluğun bir sonu yoktur.

Gece uzun bir koridor

Duvarlarında tik tak sesleri asılı

Fakat zaman bir türlü geçmiyor

Gece bekleyiş dolu bir istasyon

Uyku treni seferlerimiz iptal ed...

Orta yaşlı bir kadın hafifçe omzuma dokundu kendi kendine konuşur gibi belli belirsiz bir sesle fısıldadı "Pardon burası ölüm kuyruğu mu?" Ne diyeceğimi bile...

''Öyle, böyle, şöyle

Öyle değil, böyle değil, şöyle değil

Öyle misin, böyle misin, şöyle misin

Ben öyleyim, sen böylesin, o şöyle

Ben şöyle değilim, sen ...

Ayakkabılarını çıkarıp tekrar boy aynasında kendine baktı. Başka bir çift denedi, bu seferki içine sinmişti. Çocuklar kahvaltı ederken bir şeyler atıştırmışt...

Bir esintiyiz sadece

Bu dünyadan geçip giden bir rüzgarız

Öyle hızla kayboluyoruz ki

Bunun bile farkına varmıyoruz

Bir ışığız yalnızca 

Görünüp kaybolan...

Bu zaman denen döngüsel boşluk

Hem her şey aynı hem hiçbir şey aynı değil

Uydurulmuş günleri, haftaların

Aylara bölünmüş, mevsim kareleri

Kimse sormamış ...

Selam salsam

_____bulutlarla,

__________kuşlarla.

Çıkıp gelsen

_____hayallerle,

__________düşlerle.

Öpsem alnından,

Koklasam saçlarını.

Yoldaş eylese...

Ve sonsuzluk artık senin kadehinde 

Hızla ilerlerken yataklı vagonunda

Çıkar başını dışarı

Bak günler geceler geçiyor

Çek içine her birinden

Ve geriye b...

Bugün doğdum.

Dört buçuk milyar, altı yıl önce bugün,

Dünya olmadığı kadar büyük ve yalnızdı.

Üstümden attığım çamur soğuktu,

Bedenim soğuktu.

Babasının...

Zaman gece yarısı üçü geçmişti. Balkona çıktı. Son sigarasını da paketten çıkarıp yaktı. Aklında binbir düşünce, bedeninde tonlarca ağırlıkta yorgunluk vardı...

tüm saatler yanlış, bütün zamanlar eski

yarına uzak, sonsuza yakın, öyle bir andayız ki

yıldızlar vardı dün gece ve hatta dünden önce

kanla karışıktı dün ...

Ölümümü bekliyorum, elimde bir buket çiçekle.

Çiçeklerdir ölümü güzel yapan ve güzeldir tüm ölümler.

Ölünce sonsuzluğa kavuşursun ve sonsuzluktur senin yüz...

Filmin Konusu

Hayatının son gününü yaşayan bir şairle hayata yeni başlayacak mülteci bir çocuğun kesişen hayatlarındaki içsel ve psikolojik durumlarını ve b...

Theo Angelopoulos’un Altın Palmiyeli filmi, ölmekte olan bir yazarın kişisel hafızasıyla, Avrupa’nın tarihini aynı potada eritiyor; ev dediğimiz şeyi, sürgün...