Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Düşle gerçek birbirine yakındır
Bilmez misin
Düşler
Güçlü düşler
Gerçek olur er geç
Balina ila Mandalina, Fazıl Hüsnü Dağlarca'nın kaleminden çocuk o...
Virginia Woolf’un 1929 yılında kaleme aldığı “Kendine Ait Bir Oda” eseri feminizm açısından ele alınmış en kapsamlı eserlerden birisidir denilebilir. 16. yüz...
Ne zaman gelmiştim ben yolun yarısını?
Olsun, yarısını gidenler varamaz demişti Zenon.
Geride kalanlar daha şimdiden buharlaşmış.
Karşımda bir yol, dilsiz...
"Oysa sanat ve özellikle resim, aktivizmin hiçbir şey bilmek istemediği bu ilkel anlam örtüsünden beslenir. Bunu, tam bir masumiyetle yapan bir tek onlar v...
Önü denizle başlayan rüzgârlı bir kasabadaydık.
Sanki yıllardır oradaydık. Her şey düzelecekti.
Orada doğmaya çabalayarak öldük.
Meleğim nehir kanatlar...
“Kendi kendime konuşmak beni yenilgiye uğrattı. Sesim çıplak duvara yansıyıp durdu, yüzüme bile vurmadı yalnızlığımı. Senin kahkahalarını dinlemeye öyle alış...
Hitchcock, filmlerinde sahne planlamasını dikkatli ve özenli bir şekilde düzenler. Buna en iyi örnek oluşturacak filmlerinden birisi de Vertigo (Hitchcock,19...
Ölüm yan odamda
Sesi çıkmıyor
Gözlerimin içine de bakmıyor
Nasıl bir şeymiş bu ölüm
Tarifi yok
Hissettirdiklerinin tarifi var
Ölü bir beden yatıyor
Ya...
"Göz, dünyayı görür, ve dünyada tablo olmak için eksik olanı, ve tabloda kendisi olmak için eksik olanı, ve palette tablonun beklediği rengi; ve bitirildiğin...
Cebime koyduğum yangınları körüklemişti son bakışların
Viran olmuştu yaşlarımı sakladığım satırların arka bahçeleri
Korkularımdaki gölge yabancı, ellerimde...
Dünyanın, adsal tanımlamayla işlemlerimizin X nesnesi olduğunu söylemek, bilim adamının bilme durumunu mutlağa eriştirmektedir -sanki olmuş olan ya da şi...
Ben uyuyordum. Uyumayı da pek sevmem aslında, hep vakit kaybı olduğunu düşünmüşümdür. Ama uyuyordum işte, keşke uyumasaydım.
Ben uyuyordum, insanlar kıyam...
Theo Angelopoulos’un Altın Palmiyeli filmi, ölmekte olan bir yazarın kişisel hafızasıyla, Avrupa’nın tarihini aynı potada eritiyor; ev dediğimiz şeyi, sürgün...
"Zaman ve dünya, para ve güç küçük ve sığ insanların elinde bulunacak her zaman, asıl insanların elinde ise hiçbir şey. Yalnızca ölüm."
Gerçekliğe tutunabilme yetisi:
Seçimler
İnsanlığımızın üstünde birer yük hepsi
Ve sesler
Kafalarımızın içindeki sürat tekneleri
Sanki bitmeyen sorulara ...
Altı harf (6) Üç hece (3)
Ölüm sizi korkutuyor mu? Artık beni korkutmuyor, unutulacağımı bildiğim bir hayattan yok olmak... Evet gerçekten korkutmuyor. Diy...
Kapı eşiğinde kristal taşlarıyla ölü bir avize var
Son nefesinde adını söylemiş
Gecenin geç gelmesi bundan!
Kumandanın soluk tuşları ve basık tavan,
Belk...
Bugün, her şeyin son bulacağı günden önceki günün bir öncesi. Yaşamım, tüm anlamsızlığıyla var olmaya monoton bir şekilde devam ediyor. Benliğim bir zamanlar...
Acılarım bugün çoğalan bir bağırtıdır
Eğilir yaşamın nihayetine koşan kısrak gibi
Boynu kalın
Sinirim biraz yatışır
Azalır ölüme duyduğum ilgi
Ölüm ba...
Andy Weir'in ''Marslı'' romanını okuyanınız vardır mutlaka. Orada geçen şu cümle derinden etkilemişti beni: "İnsanlar ölümle yüzleştiklerinde, seslerini duyu...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok