Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Bu soğuk düşlerin yabancısı mısın sen?

Bu acı gülüşün ardı sana çıkmaz mı?

Neden susup durursun?

Şefkatli bakışlarının ardında yatan ben değil miyim yoksa...

Bekledim. Hayatım boyunca bekledim. Kalbimin soğukluğu titretirken bedenimi bekledim. Ağaç karaltısında, durakta, evde ve aklımın, hayalimin almadığı binlerc...

Yemekhanede sıra beklerim. Durakta her gün otobüs. Arabaya binsem ışıkta beklerim. Mesaj atarım, cevap beklerim. Huyumdur dünyadan kopmak. Çocukken bir ara u...

Benimkisi biçarelik;

kimin kıyısından atılmışsam

vurmuşum bu karaya.

Hafif bir rüzgar esse geri gideceğim besbelli

ya da bir dalga ileri savuracak beni.
...

Görmeyince gözler

Açmayınca güller

Birden uyanınca diye

En dipte kalan duygular 

Bekliyorum 

Çökünce kara bulutlar yine

Dizlerimde bir sızı

Bekliyorum...

Beklentiler çoğaldıkça insanın uykuları kaçar. Gerçekleşmesi meçhul, zamanı meçhul bir şeyleri beklemek... Geleceğe esir olan bu düşünceler vakti gelene kada...

Binlerce fotoğraf var aklıma kazınan

İnsanlar ve istekleri, yerine getiremediğin zaman da çok acımasızlar

Her olayı kestirip atmak kendini mi yüceltmektir
...

“Şüphe” dedi biraz daha yaşlı olan mahkûm. “Şüphe duymamalısın. Çünkü kaosu yaratan ve içini yıkan şüphedir.” Avluya bakan pencerenin parmaklıklarından süzül...

Beklemekle devam etmek arasında koşturup duruyor insan. Ne yapacağını bilemiyor. Öylece mekik dokuyor sadece. Ne yana dönse acı, keskin bir bıçak gibi batıyo...

Oturdum gecenin karanlığında hayretten buz kesmiş taburemin üstüne. Devrilen masamı düzelttim ve yerde parlayan kağıtları koydum üzerine. Elim gitti istemsiz...

Yoruldum artık, izlemeye bıraktım kendimi,

Tepedeyim şimdi en yüksekte, gülmeyi bıraktım,

Düşünüyorum da bu insanlık nereye...

Koşuşturmalar, ağlayışlar, ...

Ayrılıklar hep acıdır ve gidenler hep götürür bir şeyleri beraberinde. Hep eksik bırakır kalanı. 'Görüşürüz'den 'elveda'ya giderken azalır kalanların umutlar...

Soğuk, ıssız, ızdırap verici bir karanlığa çalan geleceğimiz var. Peki bunu aydınlatmak için ne yapıyoruz? Ben ne yaptığımı söyleyeyim. Ders çalışıyorum. Bey...

“Nescafe!”

“Sade mi, sütlü mü?”

“Sade!”

“Kahve diyorum yani, kahve! Kahve dediysem sade istiyorumdur. Kahve! Bir sıfat var mı önünde? Yok! Sütlü isteseydi...