Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Duruyorum öyle.
Düşünüyorum, bir ağlama geliyor.
Kovuyorum.
"Utanmaz," diyorum.
Aldırmıyor.
Sahildeyim.
Poyraz doluyor gözlerime.
Söküp alıyor irademi...
Dönüp baktım, durup şaştım;
İlk gördüğüm, o ağlayan:
Kıyamadığım kızımdın,
Son gördüğüm, şu ağlayan:
Giden sen oldun kadınım.
Ayrıca hiç sormadığım sorular var
O soruları sorduğum gün aramıza mesafeler girebilir
Seven gözetir gözetlemez
Yarın savaş çıkarmak için arşiv yapmıyor...
Gece bir çivi daha çakarken tabutuma
Peygamberi kapına bekçi olarak yolladım
Asra düşen bir aşk haberiydi
Kameri bir aydınlıkla gökyüzüne sığınan
İçimde ...
yalnızlığa iman etmiş bir gönül taşıyormuşum
göğsümün kafesinde
kalbimin kanla vaftis edilmiş damarlarında
pusuya yatmış bir ayrılık
bütün köşe başlarınd...
Kim taşıyacak sözcüklerimizi yarınlara
Cümle cümle eksildiğimiz saatlerde
Oturup da zaman dediğimiz o tanrı
Sözcükleriyle dokunacak mı düşüncelerinize ...
1.
Iskalayıp geçtiğimi çok geç anladığım sonbahar günlerinde kalmış başım.
Uzaklara dalıyor gözlerim.
Keskin gökyüzünü bulanık seyre dalarken
Ellerini ha...
I
Duygular çarmıha gerilmiş
Sözcükler ise giyotine mahkum
Sessiz harflerin canına okuyor şimdi yaşam
Yaşamak, insanın sürgünü haline dönmüş...
Yuvasını kuzeye yapan bir karıncanın acemiliği içerisinde
Üşüyorum bütün sözcüklerin sıcaklığında
Bütün steplerde sığ bir kusma töreni bu
Bozkırda yaban ...
Som bir inancın katılığında
Neden bana inanmıyorsunuz
Bayatlamış ruhumun derinliklerinde ürperen bir sözcük
Durmadan eskiyor bir koridorun uzunluğunda
Ma...
Dekor niyetine karanlık bir sahne
Kan kırmızı bir perde
Kanın simgelediği bir oyun
Tek spot ışığı
Alnımdaki fay kırığı çizgilere gömdüğüm mezarlıklar...
susuz bir rakıyım ağzının mabedinde
anason kokuyor her nefesim
karanfil kokan teninde yalnızlığımı hasat ediyorum
üç dönümlük ömrümde biçtiğim bir tutam y...
"İnsan kendi duvarlarını yıkamayınca, yeni duvarlar İnşa ediyor."dedi. Biraz düşündükten sonra "İnsan duvarlardan ibadettir." cümlesini ekledi. Bunu söylerke...
İnsan aradan zaman geçince özlermiş kendisini. Gerçekliğini, yalnızlığını, rutin yaşamını... Klasik şeylerden sıkılır insan diyenler oluyor çevremde.
Bana g...
uzaklık çanları büyüyor ayrık otlarına üzenerek
pervazdan uzak yakamoz zorluyor sınırları
yakın bir yazgı mu uzak bir tını mı
bilmiyor, bilmeyecek yazıyı
...
yer bütün sözcüklere yetmez
gök hiçbir tümceye
anlamın tortusu kalbin kıyılarına vurmayınca
akçiğerde saklı bir nefes
hasadını bekler dudaklarda
dünyanı...
kendimi seninle kıracağım
bak bu da gamzelerin, şahit olsun
ıssız bir mezar gibi ölüsünü bekliyor orda
seninle bir aşkı paylaştık diye gönül zamanın dışın...
durdum gecenin kıyısında kendi boşluğuma bakıyorum
sonra dönüp içime
içimdeki Truva atına
beni işgale yeltenen düşüncelere
tanrının hangi sıfatıysan çık ...
önce yüzündeki cürüyüp kalmış soluğu dışarı saldın
sonra atları, en son beni
kuzguni yağız o ahraç at
rahvan koşuyor sana yetişmek için arkandan
gölgende...
bir sessizliği bölüşüyoruz aynı masanın iki farklı ucunda
kadın içine gömülmüş
adam içine hapsolmuş
aynı masanın iki farklı ucunda
iki insan birbirine to...
"Gürültü patırtının ortasında sükûnetle dolaş; sessizliğin içinde huzur bulduğunu unutma. Başka türlü davranmak açıkça gerekmedikçe, herkesle dost olmaya çal...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok