Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Beklemek, senelerdir yaptığım yegane şey
Toprağın suyu, akrebin yelkovanı, insanın insanı beklemesi gibi
Aradan seneler geçti, zaman durmadan aktı vefasız...
Haksız yere kazandığım savaşları bir bir gömüyorum tarihe. Söz sana, içimdeki canavarı çıkarmayacağım. Kendimi soluksuz kalırcasına arıyorum. Utanıyorum seni...
Yazmak insanın iç dünyasını rahatlatan ve doyuma ulaştıran bir eylemdir. Yazarsan sorunu tespit eder ve bir çözüme ulaşırsın. Tabii bu genel geçer bir tanım ...
Kelimelerin anlamlarının tükendiği, cümlelerin geçerliliğini yitirdiği; sana dair yazdığım sana dair okuduğum tüm satırları dönüp tekrar tekrar karalama vakt...
Hayatta kimseyi kendimiz kadar önemsemememiz gerektiğini düşünüyorum. Bencil olmayın demiyorum çünkü bencillik iyidir çoğu zaman. Çünkü ileride, yani geriye ...
Hafızamı kaybeder gibi oldum istekli, buna tutuşur gördüm kendimi. Hatırlamayacaktım; olan, acıtan her ne varsa. Öyle anlaşmıştık hatırlatmayacaktın.
Uzun s...
08.07
Sevgili Pierrot,
Yaşamak için çok yorgunum. Ellerini tutmak için çırpınmaya dahi mecalim yok. Gün geçtikçe beni içine çeken bu bataklığı sevmeye başl...
Bahsedersin birinden, anlatmaya başlarsın. Uzun, soluklu, nefes kesen bir anlatımda bulursun kendini aradan geçen sürenin farkında olmadan.
Söylemek istedik...
Mevsimlerin değişmesini döngü değerlendirmelerine yerleştirebiliyor insan. Çünkü mevsimler arası geçişler genelde çok keskin oluyor. Havanın değişimi, toprağ...
Eveeet yine insanlık için küçük ama kendim için güzel, büyük bir adımla karşınızdayım. Fotoğrafta da gördüğünüz üzere bugün tek başıma bir kafeye geldim. Değ...
Bomboş bir çölün en sıcak kumlarında içinden büyük bir özlemle geçirdi: "Ah, şurada bir karpuz olsaydı!” diye biten, dedesinin onlara küçükken anlattığı hika...
Sadece şiddetli bir haykırış mıdır? Bir çırpınıştır, ağladığımız duyulmasın diye kendi nefesimizde boğuluşumuz. Çok şey gizlidir bu irkilmelerde, bir duyurud...
Paramparça edilen benliklerle yaşamaya alıştırılıyoruz. Belki de tarihin kendisi alışkanlıklar tarihi haline geldi. “İnsan her şeye alışıyor” klişesi de bura...
Hevesimin nasıl bu kadar hızlı tükendiğini görmenin şaşkınlığını yaşıyorum. Artık hiçbir şeyin hayal ettiğim gibi olmayacağına eminim. Hayal etmiyorum, hayal...
Ne çok mumlar erittim bugün
Ne çok savaşlar verdim kendi içimde
Hepsi bi' hiç uğrunaydı sanki
Hepsi içimde bir türlü erimek bilmeyen buzların ateşle sav...
Temel Reis, 17 Ocak 1929’da ilk defa bir mizah dergisinde yayımlanan Thimble Theater adlı çizgi romanın yan karakteri olarak kendine yer buldu. 1933 yılında ...
Paradoksun terminolojisi üzerinden açıklamasını yapamayacağım için orijinal adını değiştirmeye tenezzül etmedim. Bunun üzerine örnekler ile açıklama yapmak p...
On dokuz yaşımdan öyle çok şey öğrendim ki ayrı bir ruha kavuşmuş gibiyim. Belki yaşta değil de yaşananlardadır hikmet, bunu bilemiyorum. Ama kaç mevsim geçi...
Eğer insanlardan nefret ediyorsan sabahları hızlı, akşamları da yalpalayarak yürümek dışında bir şansın yoktur. Ellerin ceplerinde. Uzaklara doğru, bir bok g...
Geçenlerde Tetris oynarken hayatın anlamını çözdüm. Şimdi öyle telaş yapmayın; ahım şahım bir şey değil fakat gece, can sıkıntısıyla oynadığım Tetris, harika...
06.07
Bugün, yakıcı gün ışığının altında sessiz kahkahalarımla insanları güldürürken bir şey oldu Pierrot. Hüznümü yine içime atmış ve herkesin gördüğü, gör...
İnsanları anlamak ne zor değil mi? Herkesin işine geldiği gibi davranınca ne çok seviliyorsun öyle. Oysaki ben artık insanların sevdiği gibi değil de kendi s...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
