Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Tüm inandıklarımı gözden geçirip soyağacımızı çıkarıyorum. Aslında ne olduğumuzu çok iyi biliyoruz. Ve bilmek bir çözümden çok bir çıkmaz oluyor bizim için.
...

Niçin sen yaratmadın bu dünyayı?
Ellerinin mesut işaretlerinden
Daha güzel doğardı eşya!
Daha zengin olurdu aydınlık
Kendi karanlığından çağırsaydı se...

Zaman, bir sigaranın kendiliğinden yanması gibi, durmaksızın akıp gider. Bir sigara yandıkça, küllerine karışan her bir parça, hayatın ne kadar kıymetli oldu...

Kar yağacak bahçeme ve penceremden baktığımda bahçem bembeyaz olacak, üzerine basmayacağım.

Büyük bir fabrika ve ankara ayazını aratmayan bir soğuk var. Fa...

Zihnimin tüm perdeleri çekilmiş,

Güzel, mutlu olmaya değer ne varsa rafa kaldırılmış,

Bana yalnızca tozlu raflardan aşağı düşen anılar mı kalmış?

Rafa kal...

Eski bir şehir var aklımda,

Hep seni çeken yanına.

Hikayen var orada, seni bekleyen,

Kendini gerçekleştiren bir şehir var.

Aklımda...

Eski bir şehir var...

Üniversitenin bittiği yaz benim için birçok şey belirsizdi. Seninle konuşmalarımızın çoğunda düzenli bir işte çalışmak istemediğimi ancak kendi işimi yapmamı...

Keşfedilmemiş bir şarkı

Aklım ve kalbim öyle bir savaşa girdi ki ben sağ çıkamadım.

Bir kış gecesi. Buz kırağı bir hava, kar delicesine yağıyor. Dışarısı beyaz bir çarşafla kaplanm...

SAHAF, genel anlamıyla eski, artık basımı yapılmayan ya da ikinci el dergi ve kitapların alınıp satıldığı veya başka bir kitapla değiştirildiği küçük işletme...

Mahallede koşuyordum arkadaşlarla

Gözümü açtım baktım ki ne göreyim

Ak düşmüş sakallarıma. 

Saçlarım seyrek

Gözümü kapattım ki ne göreyim

Hala mahallede...

Bir yıldız kaydı.

Sen biliyorsun... 

Bari bir dilek tut

Boşa gitmesin:

Silkelensin zamanın tozu

Diyesi olmaya razı olduklarım için. 

Çünkü eskil bir ge...

Zamanın örtüsünü

Silkeledim 

Bir lemur düştü

Oynattı burun kanatlarını

Ellerimi çizdi tırnaklarıyla

Ve baktı, 

gecenin ruhu gibi gözlerle.. 

Öyle kara...

biz zamanın eşiğinde kalmışlar,

ve kendini adamışlar!

kimi zaman kent meydanlarında,

çoğu zaman gönül meydanında,

ve bilimum evrende genellikle,

savrulu...

Ah nasıl törpüler zaman insanı,ağır ağır

Bir heykeltraş edasıyla

Bakar ,aklındakinden farklı bir görüntü var mı?

Dokunur, ruhundakinden farklı bir kıvrım ...

Umuda boyanır sokaklar,

Sesin düşünce sokağa,

Kuşlar, çiçekler ve insan..

Zamanın kuytu köşelerinde,

Zamansız düşer aklına bir nergis,

Kokusunda kavuşma...