Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
ben en geniş zamanlı şiiri yazdım, kırılırken parmaklarım. teker teker, sökülürken tırnaklarım, dibinden… kanaya kanaya.
perdeler kapalıydı, ışık girmedi o...
Bir soğuk Ankara günüydü bir kadınla tekrar tanışmak için vakit ne erken ne geçti az da olsa önceden tanışmıştık. Ama çok kısa sürmüştü o görüşümüz aradan ço...
fazlaca seni düşündüm
bıraktım sonra
sabır çektim içimden
lakin bu da bir işe yaramayacağından
hayal etmeye başladım
büyük bir hayal
kokunu tenini saçl...
Bizim hanimefendilerin çoğu ne istediğini bilmiyor. Ya da şöyle söyleyeyim, arabanın uçak olmasını, uçak olduktan sonra tekrar araba olmasını istiyor. Baştan...
ben, mesih. size en parlak ışıkları göstermeye geldim. tüm insanlığa sergilenmeye hazır bedenim. en güzel kıyafetlerimi giydim, en hoş parfümümü sıktım. hazı...
Yüzleştim; kendimle, yanlışlarımla, doğrularımla yüzleştim. Akılsızlığımla, sevgimin yersizliği ile karşılaştım. Tüm notalara anlar, anılar sakladım. Kafamı ...
Kimseyle konuşacak önemli konularım yok.
Bütün önemli konuları akşam yatağıma uzanırken kendimle konuşup, haklılığımı da haksızlığımı da orda yaşayıp bitiri...
Siyah gömlekli polis memuru masaya vurdu ve; “Neden öldürdün lan?” diye bağırdı. Üç yüz kilometre hızla duvara çarpan bir araba gibi sallandı sorgu masası. K...
Zaman, bir sigaranın kendiliğinden yanması gibi, durmaksızın akıp gider. Bir sigara yandıkça, küllerine karışan her bir parça, hayatın ne kadar kıymetli oldu...
Güneşli bir sonbahar sabahında, ormanın derinliklerine adım attığında, her şey sessizdir. Ağaçların yaprakları, sonbaharın sarı ve turuncu tonlarında rengare...
İşte kurtuldum. Ellerim titrek, dizlerim yaralı, bedenim yorgun. Her adımımda yaralarım sızlıyor ama asıl acı, içimde. En büyük hasarı ruhum aldı. O kuyudan ...
Susmak bilmiyorum.. Her geçen gün daha çok konuşuyorum. Ağaçlarla, eşyalarla, kendimle hatta evdeki böceklerle. Arabamla, gözyüzüyle, yoldan geçen insanlarla...
Gözlerin karanlığa alışmış, bedenin yorgun, ruhun bitkin. Ellerinin acısı, yorgunluğun arasında kayboluyor. Ama durmuyorsun. Çıkmana çok az kaldı, bunu biliy...
Bir kuyudayım, derin ve karanlık. Duvarları yüksek, çıkmak zor. Burada yalnızca kendi nefesimin yankısını duyuyorum. Yukarıda bir ışık var, uzakta, dokunamay...
Bekliyorum, bir şey yazmanı, açıklama yapmanı veya ne bileyim işte ne düşündüğünü söylemeni, oysa sen beni hiç görmüyorsun, önemsemiyorsun, ben de garip bir ...
Geçmiş, hayatımızda derin izler bırakan anılar ve tecrübelerle doludur. Ancak, ne kadar özlersek özleyelim, geri getiremeyeceğimiz bir zamandır. Onu değiştir...
Defterime anısı olan nesneleri yapıştırmak hoşuma gitse de tüm sayfaları güncel tutmam gerektiğine inandığımdan bir türlü başlayamamıştım ta ki bugüne kadar....
Hikâyeler, hikayeler... Sonra hayatlar... Ne çok hikaye gizliyor hayatlar. Sokaklar, kaldırımlar mesela kaç bin, milyon, milyar anı taşıyor acaba? Kiminin "B...
Ben bir dış mekan süsü,
İnsanlar bana bakmak için oradalar.
İçimle dışımın bir oluşu,
Kimseyi ilgilendirmiyor.
Petunyalar hüzünlenmez diyorum,
Konduğu y...
Kargaların yüz yıllık ömürleri bir kürdanın ucu kadar keskin sınırlarla çevriliydi ama bir insanın ömrü dalgalardaki kabarcıklar kadar fazlaydı. Bir filmin n...
bayadır yapmamıştım, yazmayı. yine mecbur kaldım.
neresinden tutup da nasıl anlatacağım bilmiyorum. sanki bu sefer bi nebze daha kolay atlattım. öldüğünde ç...
Unutmak ne garip şey; kimi zaman hiç fark etmeden, kimi zaman da hiç istemeden unutuyoruz. Bir şeylerin yerini, bazen yaşananları bazen de bir insanı. Hastal...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok