Saat 01.30. Gecenin köründe kendimi nedensiz bir şekilde burada, klavyenin başında buldum. Yazmaya başlamadan önce birkaç yazı okudum ve gördüm insanların içindeki bir türlü çözemediği karanlıkları. Benim içimde çözemediğim düğümlere pek benziyordu. Kırgınım, kırgınız biz. Yaşamadıklarımıza, yaşayamadıklarımıza olan kırgınlığımız bizim ortak noktamız belki de. Biliyorum güçsüz hissediyoruz, hatta pes etmek tek çözüm gibi geliyor. Tam o anlarda gelip tüm hislerimizi buraya döküyoruz. En uç noktalarımıza kadar ifade etmeye çalışıyoruz hiçbir anlaşılma kaygısı gütmeden. Arkamızda bir şarkı çalıyor en hüzünlüsüden ve bizi alıp başka diyarlara götürmesine izin veriyoruz. Hatta gönüllü gidiyoruz. Ne çok istiyoruz değil mi gitmeyi? Bir yerlerden, birilerinden gitmeyi. O kadar istiyoruz ki gözlerinizden akan her damlanın yanaklarımızda çizdiği o şeffaf yol gibi hayat da artık bize bir yol çizsin. Her şeyi geride bırakıp sadece yürümek, hiçbir şeyi düşünmek zorunda kalmadan düşünmek tek ihtiyacımız olan şey belki de. Şimdi burada döküyorsun içini, cümleler klavyenden umarsızca akıp gidiyor. Biliyorum bazen o kadar dayanılmaz oluyor ki, tek çaren yazı yazmak, tek limanın. Kelimeler seni etrafındaki insanlardan daha iyi anlıyor gibi hissediyorsun. Belki de öyle. Ama bazen aklını, düşüncelerini biraz olsun toparladığında, seninle aynı şeyleri hisseden ve benzer şeyleri yaşayan insanların varlığını getir aklına. İnsanlardan umudunu tamamıyla kesme. Umut giderse ne kalır ki hayattan geriye? Umut giderse kelimeler de bir araya geldiğinde eskisi gibi istediğimizi, anlatamadıklarımızı anlatır mı? Derin bir okyanusun ortasında kimse gelmese bile, kimse gelmeyecek olsa bile kendi varlığını hatırla ve ağlayarak bile olsa gülümse. Ağlamaktan kaçınma, özgür bırak içindekileri, gözyaşlarıyla dilinden dökülemeyenler dökülsün. Bırakalım hayat gelsin bildiği gibi. Elbet her şey yolunu bulur. Yola girmesi gerekenler girer, çıkması gerekenler ise istedikleri an yoldan çıkarlar. Zaman alsa da, sabır tüketse de olması gerekenler istemesek bile elbet olur.