2013 tarihli İsveç yapımı bir absürd komedi filmidir. Filmin ilk dakikasından itibaren keyif aldığımı ve hiç sıkılmadığımı söylemem gerekir. Ana karakter Allan Karlsson, yalnız yaşayan yaşlı bir adam iken bir gün kedisini öldüren bir tilkiden intikamını almaya çalışmasından dolayı huzurevine yatırılır. 100. yaş gününün hazırlıkları yapılırken Allan, huzurevindeki odasının penceresinden kaçar ve macera dolu bir yolculuğa başlar. Yanlışlıkla gansterlerin para dolu çantasını çalar, yolda yeni arkadaşlar edinir ve sonunda para dolu bir çanta, 5 kişi ve 1 fil ile garip bir Bali tatiline çıkarlar. Tüm bu olaylar fazlasıyla absürt gelse de Allan'ın hayatının sadece sıradan bir dönemi diyebiliriz. Gençliğinde yaşadıklarını düşününce bu olay fazlasıyla sıradan kalıyor. Bu olaylar ne mi? İkinci Dünya Savaşı döneminde İspanya'da Franco karşıtı grubun yanında savaşa girip, sonunda yanlışlıkla Franco'nun hayatını kurtarıp dost olması; ABD'ye gidip Manhattan Projesi'nde sıradan bir işçi iken atom bombasının babası kabul edilen ünlü fizikçi Oppenheimer'a bombayı nasıl yapacağına dair akıl vermesi akabinde dönemin başkan yardımcısı Harry Truman ile yakın arkadaşlık kurması; Rusya'da Stalin ile karşılıklı içip dans ettikten sonra kendini bir anda taş ocağında çalıştırılan bir mahkum olarak bulması ve daha neler neler... Dostumuz Allan bir dahi ya da çok önemli görevler için yetiştirilmiş biri değildi. Yalnızca çocukluğundan beri tek bir tutkusu vardı: Dinamitle bir şeyleri patlatmak. İşte Allan'ı hayatı boyunca maceradan maceraya sürükleyen neden, bu bitmek bilmeyen bir şeyleri patlatma, havaya uçurma merakıydı.
Film insana biraz Forrest Gump'ı anımsatmıyor değil. Ama ana karakterimiz kendine has bir umursamazlık, şans ve şiddet eğilimiyle özgün bir hava katıyor filme. Şahsen iki filmi aynı kefeye koymam. Bu arada söylemeliyim ki Allan karakterini canlandıran oyuncu Robert Gustafsson, Allan'ın hem orta yaş, hem de yaşlılık halini canlandırıyor. Yani film boyunca gördüğümüz 100 yaşındaki ton ton dede aslında makyajla bu hale getirilmiş. Bunu bilmek bile fazlasıyla saygı uyandırıyor. Çünkü film boyunca bunu anlamayabilirsiniz. Son olarak söylemeliyim ki oldukça keyifli ve izlenilesi bir filmdi. Devam filmi olduğunu bilmek de ayrı bir keyif veriyor bana. En kısa zamanda onu da izleyip düşüncelerimi yazmak niyetindeyim.