Bildikleri ile

bilmedikleri ile

Yarım kalan hayalleri ile

Saat tam on ikiyi on geçe

Sessiz sedasız çekti gitti

Acı çekmişti,

Yüzünden okunuyordu

Benzi sapsarıydı

Küskün gibiydi giderken

Sanki biraz da bitkin ve yorgun


Uzun zamandır gitmekteydi zaten aklı

Sonunda, o da amacına ulaştı

Bir elveda bile demeden

Hiç kimseyi öpmeden

Son sözünü söylemeden

Saat tam on ikiyi on geçe

Ardında bıraktı her şeyini



Bir hırkası kaldı bende sadece

Çivit mavisi

Hırkanın cebinde duruyor tütünleri

Aklımın tam ortasında saçlarının rengi,

Parlak, koyu kahverengi