Sanki bir ben çığlık seslerini duyabiliyorum. Sanki bir bana doğru koşuyor karanlığın etraflı endamı. İçinden çıkılamaz olduğunu sandığım ne varsa evin karanlık odasından bana bakıyor. Gözlerimi kapatırsam düşünmeyeceğim aslında. Korktuğum kadar içine çekiliyorum tüm bedenimle. Tabii bir yandan da yorganım elimde, kafamın üzerine çekmeye hazırım.

Sadece ayaklarım ve kafam dışarıda. Hareket edersem açılacak yerlerimden gidecek olan sıcaklık düşüncesi arada bir beni uykumdan uyandırıyor. Hareket etmek istemesem de açılıyor üzerim. Sıcaklığımla beraber bazı duygularım da karanlık odanın içerisine çekiliyor.


Belki öldürmek istediğim çocuğun sesleri duyduğum çığlıklar. Belki ondandır bu kadar korkum.

Kim bilebilir ki içeri girmeden neyden korktuğunu? Sesler aslında bir yankıdan ibaretse.

Büyük bir bilinmez.


Sesleri duyduğum odaya girecek kadar cesareti olan birisini tanıdım. Ya da dünya yükü kırıklıklarının vermiş olduğu öz güvendi gözümde büyüttüğüm bu cesaret tabiri.

Büyük bir bilinmez.


Öğrenilecek şeylerin aslında beklentisizlikle öğrenilmesi gerektiğini öğrendiğim bu yıllar. Yaş ve baş bihaber bu durumdan. Öğrendiği şeyler bencillikten ibaret. Kimin karanlık odalarında dolaşması gerektiğini bilmeden adım atıyor. Düşüyor, öğrendiğini sanıyor ama.

Sanıyor. Daha çok güçlendiğini düşünse de düştüğü zaman içine kapanan kirpi gibi kendine batırıyor öğrendiklerini. Ve her seferinde aynı şeyi yaşamayacağını sanıyormuş gibi.


Ama bu bir "başka bir sefer" değildi. Tarifi tutam hesabı olan bir yemek yapmak gibiydi.

Fazla kaçan her bir tutam canımı yakıyor. Koca tencere heba olacak. En önemlisi baharatların bazıları karanlık odanın içinde yetişen baharatlarsa.



"Cesaret" ya da gözümde büyüttüğüm bu "cesaret", içeri girip kapının ağzında bekleyen bana baharatları vermiş. Ama bunların olduğu bir yemek yapmamı söylememiş de söylemiş de. Miş mi, miş mi?

Kırgın bir bilinmez.


Yapmaya çalıştığım o büyülü yemeğin tadına bakmaya çalışırken kaşıkla beraber kalbimiz de kırılmış.

Oysa sadece yemeğin ne kadar güzel gözükeceğini düşünüp gözlerimi kapamıştım.