Henüz mayısın ortasındayız fakat şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki 2022 müzik açısından çok büyük bir yıl.

Mor ve Ötesi 10, Kendrick Lamar 5 yılın ardından albüm çıkardı. Pink Floyd ise 28 yıl sonra yeniden stüdyoya girip yeni şarkı yaptı.

2022 müziklerine, Mor ve Ötesi’nin 21 Ocak’ta yayımladıkları ‘’Sirenler’’ albümüyle başladım. Bu albüm için beklentim çok büyüktü çünkü Mor ve Ötesi’nin hayatımdaki yeri çok özel. Sirenler de bu beklentiyi fazlasıyla karşıladıktan sonra bana üzerine düşünülecek sorular ve araştırılması gereken bir mitoloji verdi. ‘’Sirenler‘’in bir anlamı vardı ve bunu öğrendikten sonra ‘’öfke‘’ bölümü (Forsa-Hazinende-Kaptan) daha da anlam kazanıyordu.
Sirenler tam anlamıyla bir konsept albüm. Sirenler, hüzün-öfke-umut olmak üzere üç bölümden ve bu bölümleri birbirine bağlayan iki bağ (canavar-ağrılar) şarkısından oluşmakta.
Söz yazımındaki inanılmaz başarısıyla birlikte müzikal etkileyiciliği ile birlikte 2022’nin en sevdiğim albümlerinden biri oldu Sirenler.

Öor ve Ötesi’nin solisti Harun Tekin sayesinde tanıştığımız Simge Pınar’dan da bir albüm geldi bu yıl. ‘’Sevgideğer‘’ hiç beklemediğim kadar iyiydi. Bir hafta boyunca deli gibi dinledim albümü. Bunun üzerine Simge Pınar’a teşekkür ettim. O da çok samimi ve sıcak karakteriyle güzel yorumum için teşekkür etti. Albüm üzerine iki senedir çok sıkı çalıştıklarından bahsetti.
‘’Sevgideğer‘’ yılın sürpriz albümlerinden biri oldu benim için. Simge Pınar’ın yeni işlerini merakla bekliyor olacağım.

Bu yazıyı yazdığım gün 13 Mayıs. Yani bugün hem Kendrick Lamar hem de The Smile albüm yayınladı. İkisini de daha şimdiden defalarca dinledim.

Öncelikle Kendrick Lamar’la başladım güne. Kendrick 5 gün önce single çıkararak albüme hazırladı bizi.
Sabah uyandığımda ‘’Mr. Morale &amp, the Big Steppers’’ çıkmıştı. Hemen dinlemeye başladım lakin albüm, nasıl olduğunu daha ilk şarkılardan belli etmişti. Kendrick tüm albümlerinde olduğu gibi bunda da yeni şeyler deniyordu. Tüm albümü saygı duruşunda dinledim neredeyse. Bu albümde sözler ağırlıkta. Şarkı sözleri adeta şairane bir üslupla yazılmış. Beatler daha arka planda kalıyor genellikle. Kendrick de arka vokal eşliğinde çok güzel söylüyor. ‘’Mr. Morale &amp, the Big Steppers‘’ ‘’DAMN.‘’den bu yana geçen beş yılın hakkını veriyor ve herkesi kendine hayran bırakıyor.

Aynı gün çıkan bir diğer albüm ise The Smile’dan ‘’A Light For Attracting Attention.’’
The Smile grubunda, Radiohead’den tanıdığımız Thom Yorke ile Jonny Greenwood bulunmakta. 2021’in sonlarında çıkan ‘’KID A MNESIA‘’ ile yakın zamanda çıkan ‘’5.17 / That’s How Horses Are’’ sayesinde Thom Yorke’u dinleyebiliyorduk. Bu albüm de bunların üstüne çıkınca Thom’a da Radiohead’e de doyabileceğimiz bir yıl gibi geliyor bana.
Sıkı Radiohead hayranlarına çok fazla şeyi anımsatıyor bu albüm. Yani bu albüm de bir Radiohead deneyselliği barındırıyor fakat diğer Radiohead albümlerinden ayrılan yanları da mevcut.
Genel olarak A Light For Attracting Attention, dinlerken çok fazla şey yaşadığımız ve uzun süre de kendisini dinlettirecek bir sanat eseri.

‘’Sevgideğer’’ ile birlikte yılın ikinci sürprizi Black Country, New Road’dan ‘’Ants From Up There’’dir benim için. Black Country, New Road’u 2021’de çıkardıkları ilk albümleri ‘’For the First Time’’dan biliyordum. Zamanında çok sevilmesine rağmen ben pek ısınamamıştım. Genç ve kalabalık bir grubun ilk albümü olduğundan takdir ediyordum ama bu kadar abartılmasının sebebini anlamıyordum. GY!BE’a olan benzerlikleri abartıydı bence. Ama çıkardıkları yeni albümle benim de kalbimi aldılar.
Bir senede kendilerini bu kadar geliştirmeleri inanılmazdı. Her şeyi yerine oturtmuş, özgür bir tarz belirlemişlerdi. Albüm hakkındaki her şey harikaydı ki grubun vokalisti Isaac Wood sağlık sorunlarından dolayı gruptan ayrıldı. Halbuki böyle devam edebilselerdi önümüzdeki beş sene içerisinde muazzam işler çıkarabilirlerdi.
Ama grup dağılmadı, hâlâ şans var. Beklentilerim de büyük.

Bu sene çıkan bir diğer rap albümü Pusha T’den ‘’It’s Almost Dry’’ idi. Pusha T hayranı değilim ama 2018’de çıkardığı ‘’DAYTONA’’yı fazlasıyla severim. Yeni albümü, eski Pusha T dinleyicileri sevecektir elbet. Ama ben Pusha T’nin yeni şeyler denemesini bekliyorum. Her ne kadar kıyak beatler ve akıcı bir flow olmasına rağmen artık sıkmaya başladı bence. Yeter.
Bu albümün bir diğer sıkıntısıysa featler olmuş. Oysaki Pusha T’nin solo şarkıları çok iyi.

Bu yıl Lalalar’ın ilk albümü ‘’Bi Cinnete Bakar’’ çıktı. Lalalar’ı önceki işlerinden biliyordum. ve albüm çıkardıklarını görünce de hemen dinlemeye başladım. Albümdeki çoğu şarkıyı önceden single olarak yayınlamışlardı. Hiç duymadığımız şarkılar da var, bunlar da bir o kadar kaliteli.
Oldukça yenilikçi bir tarza sahip bu albüm. Lalalar’dan dahasını bekliyorum.

2022’nin diğer bir bombası ise Pink Floyd’dan geldi. ‘’The Division Bell’’den bu yana 28 yıl geçmişti ve bu süre boyunca sadece ‘’The Endless River’’ı yayınlamışlardı. Ama 2022’de Pink Floyd, 28 yıl sonra tekrardan stüdyoya girerek Ukrayna’ya destek amaçlı ‘’Hey Hey Rise Up’’ adlı şarkıyı yaptılar. Bu şarkıdan eski Pink Floyd kalitesi beklemek doğru olmasa bile grubun henüz ölmediğini de görüyoruz.

Şimdilik bahsetmek istediğim albümler bunlar. Earl Sweatshirt’den ‘’Sick!’’, Charli XCX’den ‘’CRASH’’ ve Dark Funeral’dan ‘’We Are the Apocalypse’’ albümleri de geldi. Fakat çok fazla uzatmak istemedim.
2022’nin devamı da bu kadar bereketli geçerse unutulmaz bir yıl olacağına eminim.

Sizin bu yıl içerisindeki favorileriniz neydi?