İnsan ne hissettiğini bilmez mi? Kırgınlıksa kırgınlık, yorgunluksa yorgunluk. Acımsı herhangi bir şey. Ne oluyor tam olarak? Günün sonunda aynı sorular ve aynı sessizlikle baş göz olmak... Bildiğim bir şeyi düşünüyorum şu an... "Her şeyin yoluna gireceği vakitte benim kafamı kaldırıp yola bakmaya cesaretim var mı?" Yol katetmek değil istediğim, yolun sonuna gelmek. Sonrasını yaşayıp görmek. Heyecan nerede, düşüşler nerede, korkular, mutluluklar... Birine bile imrendiğimi söyleyemem. Aranan şey allanıp pullanmış hazır bir son. Ben bundan tatmin olacağım, eminim. Hazıra konacağım yeri ben seçeyim diyorum? Hayat bana bahar sunuyor; kutlamalar, kavgalar, planlar, yersiz yaşlar... Kaç yaşıma gireceğime bile karar veriyor. Üstüne mum üflüyorum. Konunun mayısla alakası yok sadece bugüne kızgınım. Ne hissettiğini bilmiyorum. Zıttıyım tüm kararların. Bugün yatağın karşı tarafından uyanmışım sevgili günlük.
