Saçma sapan cümlelere bile razı olursun bazen. Terk edilmişlik hissinin yerini doldurmak için. Öyle yalnızsındır ki aptalca bir şey olsun da şu sessizlik bozulsun dersin. Artık hayır dualarına kalkmıyordur ellerin kendin için. Tanrı kendi aleminde kendi sevdiği kullarıyla dersin. Sen kim, duası kabul olan kim? Boşluğa düştüğün o gece iliklerine kadar sıkılırsın. Hem boğulmak hem can sıkıntısıyla. Kime mesaj atsam da kurtarsa beni dersin de herkes seni seviyor muydu ki diye sorarsın kendine. O kadar sevselerdi o mesajı onlar atardı diye düşünürsün. Omuz silkersin. Büyük bir soluk verişle oflarsın. İşte yalnızlık. Hoş geldin.