Biraz içimden geldi...

Tutamıyorum kendimi yazıyorum işte.

İçimi dökersem boşalırmış gibi geliyor da ondan.

Biraz boşalırsa içim, belki hafiflerim.

Yazdıkça silinecek gibi, ne bileyim.

O yüzden hep yazasım geliyor.

Daha çok yazmak.

Ama ben yazmayı değil de anlatmayı dilerdim.

Hatta anlatmadan anlaşılmayı daha çok dilerdim.

Dinlemekten bıkmadığım 'bir şarkı'

Okuduktan sonra herkese reklamını yaptığım 'o kitap',

İzlemeye doyamadığım 'o masmavi deniz',

İnsanların kabuğuna çekildiği benimse kabuğumdan çıkmaya can attığım 'gece'...

Hepsinde biraz ben vardım.

Beni anlamak bu kadar sıradanken

Anlaşılmamak da...

Ne bileyim ya

Kalın kafalı mıydınız yahu!

Bu beni biraz kederlendiriyor.

Bu beni bayağı kederlendiriyor.

Geçimi kederden olanlardanım

ahh ben işte.

Mutlu olsam yazmazdım zaten.

Çünkü mutluluğu yazmazdım, alır onu bir güzel yaşardım.

Yazmak hüzünlü insanların işi.

Paylaştıkça kederleri azalıyormuş gibi yazıyorlar.

Yazıyorlar da yazıyorlar.

Hadsizler!