Ve aşk;
O kadar güzel gülüyor ki sadece gülüşü değil, gözlerinin parıltısı... Ona bakınca tüm her şey o an unutuluyor. "Eski kitapları okuyordum.
Efsaneleri ve destanları.
Achilles ve altınları,
Herkül ve yetenekleri,
Spiderman'in gücü
Ve Batman'in yumrukları..."
Ve açıkçası kendimi bu listede göremiyorum diyorum. Süper kahramanlar listesi çünkü ya... Bu kız bir zamanlar içine kapanıktı. Bilmiyordu hiçbir şey, hiçbir şeyin farkında değildi. Sonra biraz daha büyüdü. Ama o küçük çocuk hep içinde kaldı, kalıyor da. Sonra o çocuk ona elini uzattı. Ve seslendi: Elini kalbine koy ve dinle, bak! Orası sana ne demek istiyor? İşte bu kız ne kadar korksa da kayboldu. Sonunun ne olacağını bilmeden yıllar sonrasının hayalini kuruyoruz. Bakalım hayat bizi nereye sürükleyecek? Halüsinasyonla hayal kurmanın farkı; başkalarının da hayal kurabiliyor olmasıdır. Ama bu farklı... Bu bizim hayalimiz, tüm bu her şeyin kahramanı bizleriz... Gökyüzüm çünkü bana hayatım boyunca eşlik eden meslekte de olduğu gibi, başımı ne kadar yukarı doğru kaldırsam o hep benimle, dileklerimin içinde ve belki de şu ana kadar dilediğim tüm dualarımın, dileklerimin cevabı... Sen hep böyle gülümse ki yüreğinin güzelliği gülüşlerinde canlansın...
Mi cielo...
