Gördüğüm rüya hayatımdan bir kesitti sanki anne. Senin içimde yarattığın boşluk, benim konuşmalarımın duvarlarına çarpıp bana geri dönmesi ve en önemlisi de acizliğim. İçimdeki baharın ince sızısı annem, senin hatırlayıp bilmek ve hissetmeye çalışmak ruhumda hep sızı oldu. Sana koşmak isterken bir ağaç gibiyim inan anne istemsizce oluyor bu durum. Bugün bir kez daha yüzleştim en tanıdığımın bir yabancı olabilmesiyle.
İçimde yarattığın o boşluğa çiçekler ekmek, kökleri olmadığı için solmaya mahkum edilen o çiçekler canımı çok acıtıyor. Dizine uzanmak çok istiyorum, içimdeki geçmeyecek olan kırgınlık önüne geçiyor.
Bir söz okumuştum kızların ruhları evden kaçar diye “Anne ruhum evden kaçtı, fark etmemiş olacaksın ki beni aynı evde aynı odada yaşıyor sanıyorsun."
Ne acı senaryo bizim için.
22 Mayıs 2023 - 05.30
