Bir acı koleksiyonu var

Kimseye göstermemek üzere hazırlanmış nadide parçalar

Ara sıra güncel bir derdi yoksa aşağı iner bakar Huzursuz bodrumuna giden tozlu basamaklar Özenle dizilmiş hüzünlü hatıralar

Tutunacak ne çok suçluluk ne çok pişmanlık var Kırk yıllık yalanlar itiraflarını beklemekten yorulmuş

Gerçekleşmemiş hayaller çekmecede unutulmuş İnsanın içini burkar gönderilmemiş mektuplar Yaşayamadığı anları birleştirip eklese ömrüne,

yeni bir hayat başlar

Keder çoğu zaman kalbini yoklar

İzlerini vücudunda tutar

Her vazgeçiş için bir çentik

Her pişmanlık için üç

Kolları kırmızı çizgilerle dolar taşar

Vücudunda taşıdığı bir acı koleksiyonu var

Herkesten gizlemek üzere hazırlanmış nadide parçalar

Unutmaz asla geçmişi içi yanar da yanar

Acıyı ölene kadar bir hazine gibi derinlerinde saklar