Bir acı koleksiyonu var
Kimseye göstermemek üzere hazırlanmış nadide parçalar
Ara sıra güncel bir derdi yoksa aşağı iner bakar Huzursuz bodrumuna giden tozlu basamaklar Özenle dizilmiş hüzünlü hatıralar
Tutunacak ne çok suçluluk ne çok pişmanlık var Kırk yıllık yalanlar itiraflarını beklemekten yorulmuş
Gerçekleşmemiş hayaller çekmecede unutulmuş İnsanın içini burkar gönderilmemiş mektuplar Yaşayamadığı anları birleştirip eklese ömrüne,
yeni bir hayat başlar
Keder çoğu zaman kalbini yoklar
İzlerini vücudunda tutar
Her vazgeçiş için bir çentik
Her pişmanlık için üç
Kolları kırmızı çizgilerle dolar taşar
Vücudunda taşıdığı bir acı koleksiyonu var
Herkesten gizlemek üzere hazırlanmış nadide parçalar
Unutmaz asla geçmişi içi yanar da yanar
Acıyı ölene kadar bir hazine gibi derinlerinde saklar