seni anlamak demek, tüm gitmediğim şehirlerden, kendimi terk etmek demek.
bakmadığım, görmediğim binlerce manzaraya rest çekmek.
halinden usanmış bir zavallı gibi tokatlamak kendimi defalarca.
yıldızsız gecelerden, güneşsiz sabahlara uyanmak belki...
yıpranmak, hayata karşı ve filizlenmek en nihayetinde.
unuttuğum ne varsa yeniden hatırlamak.
kalbimin her atışında çarpmak duvardan kalelerine
ve
yıkılmak.
bütünleşmek kerpiçlerinle ve dikilmek yeniden ayağa,
en sağlam şekilde.
seni anlamak demek, binlerce yanılgıya nazaran, aramak ve inanmak tüm doğrulara bütünüyle
aşağılıkça, aptalca ve
taparcasına...
