Kader diyoruz sanırım, olmaması ve yaşanmaması gerekenlerin olduğu bombok bir dünyada var olmaya devam ediyoruz. Sonuçlar ne olursa olsun öğrenmeyi unutmamalıyım. Her zaman her durumdan bir ders çıkartmamız lazım. Şuan sorguluyorum, acaba fark etmem gereken dersler mi var ? Ya da maruz kaldığım durumları incelemem ve ya öncesinde verdiğim sözlerimi tutmam mı gerek ? Peki öyle mi olmalı ? Aslında yapmam gereken tam olarak bu ve kesinlikle sözünü verdiğim yolda şimdilik devam edeceğim. Şu anın ya da yarınların beni hangi alanda değiştireceğini sakince bekleyeceğim. Tabii ki yarınları tahayyül edemem. Şimdilik buradayım ve devam ediyorum, nereye gidiyorum veya nasıl olacağını bilmiyorum fakat bu durumda çok fazla hissi bir arada yaşamama olanak sağlıyor. Bunlar için verebileceğim örnekler mutluluk, haz, hüzün ve isyan duyguları. "Kurbanlar ölümü göre göre yürürlermiş sonlarına." Ben mi kurbanım sen ya da siz mi bilmiyorum fakat hikayenin devamı bedbaht şekilde bitse bile adım atmaktan çekinmemem gerektiğini biliyor ve adımlarımdan asla vaz geçmiyorum. Her zaman yürümeye devam ediyorum ve uzun zaman sonra olabileceklerden korkmuyorum.
