onca zaman geçti üstünden. aylar oldu zihnimden sileli seni. şimdi ne diye çıkıyorsun karşıma? rastgele bir anda niye sordular seni, otobüsün cam kenarına kim kazımış ismini? inan hiç sırası değil. çok oldu aklıma gelmiyordun, sakın ha, kendimi hatırlatayım deme başka. öfkeyi, nefreti tekrar her zerremde hissetmek istemiyorum. inan hiç sırası değil, ben sadece biraz huzur kovalıyorum. döne döne baktım oraya, adına. sadece ondan ibaretmişsin gibi, orayı kirlettiğin gibi benim içimi de kirletmişsin gibi. pişmanlık olmaya yemin etmiş de bunu başarınca utanmazca çekip gitmişsin gibi. umarım gittiğin yerde kalırsın hep, umarım hiç çıkmazsın karşıma, umarım sen bende hep silik kalırsın da ben aklına kazınırım. umarım ben başkalarını senin yerine koyarım ama sen benden af dilemek için durup durup yanarsın. bak, nasıl değişmiş dileklerim? kaç derece oluyor bilmiyorum, böylesini hiçbir geometri konusunda bulamazsın.