kir bulaşmış ellerime, genç yaşında öğrenilmiş kanın tadı.

temizlerken harcayacağım tahminen güzel gelen yılları.

sakıncalı adları sayıklarken anonimdir yazıları.

bir gün kırılacak kalemim ne uğruna? toplum yararı mı?

benimsese ne olur dünya görüşü mü maksat? en alt katın fhuş, bayır üstü kbarı.

aydınlığa aşık çocuklardık, parla yandık, yandı bağrımız.

duvarlara konu oldu şiirleri şişede denize attığı.

o şiirlerin her biri farklı intiharım.

yaşamak güçtü çalışıp düşünürken de hayatları.

kış gelir, toprak ıslanır, yıkanmaz yarınları.

yıkanmaz geçmişin ölü canları, diri diri gömülür çocukları.

büyür birey, içindeyken savaşın.

kuracağız elbet hayalleri, sistemden atan bozuk parçaların,

çeliksiz çayırları var kanla bulanan yarınların.

yolcuyu bekler dikenli yolları.

umut bipolardır kimi güler, kimi ağlatır.

biz de karardık dolayısıyla, kapandı güneş sızan bulutlarım.

tozpembe seçilmez hayaller kızılken çocukları toprağın.

cümleler gelişigüzel, bekleyemem elli iki yıl göremezken yarınları.

baş başa verelim gardiyan, belki ısıtır soğuk kanımı.

intiharlarını önler yabanların sistem paçavrası.

jilet kola değil, toprağa vurur sıralı çapası.

biz güzel güller eksek de çıkmazmış tütünden fazlası.

yevmiye zehirdir, dindirmeyecek acıları.

yarınlar, hep yarınlardır ağzım.

hangi yarın güzel çıktı da umuttur yaşantı?

lakin senin benim bizli bir yarınımız vardır.

tüten sağlam bir bacamız belki ocağında çayı.

huzuru, mutluluğu ancak izimiz yarını

yarın, yarın


yarın diyen ağzımı yarın yalandır düşleri.

bir kimsesizler mezarlığında biteceğim elbet bulunursa bedenim.

kuşlar şakıyor saat sabahın üçü beşi.

yemeliydim avladığımı sandığım fareleri.

zamanın nehrinde yıkanıyor gözlerim, suya sokulmaz elleri.


temizlenmez kirleri yamalı dizlerin.