"Sakın gelip mezarımın başında ağlama
Orada yokum ben, değilim uykuda
Benim o esen şiddetli rüzgâr
Elmas tanesi gibi parlayan kar
Başak tanesine vuran güneşim ben
O sakin yağmurum, sonbaharı süsleyen
Uyandığında sabahın sessizliğinde
Benim, o gücü veren bedenine
Benim o sessizce çember çizen kuşlar
Geceleri şefkatle parlayan yıldızlar
Gelme mezarımın başına ağlamaya
Orada değilim ben
Hayattayım, hayatta..."