Bir şiir parlatılır şimdi kapkaranlık memleket gecesine,
Ardından bir sigara yazılır, hasret düşer her hecesine.
Boğazda gemici düğümleri, kursakta kalmış her hevesine
Denizin dibindeysen "cellat" dersin can veren nefesine.
Kafasının içinde birkaç dakika, en esaslı insan cehennemi
Yedi deniz içinde çalkalanır, yoktur hiç özlemin merhameti
Kirpikleri arasında biriktirdikleri söndürür tüm ateşleri,
Vuslat gelse biter artık elem dindirir fırtınaları, denizleri.
Kelamı derdini anlatmak için, belki de mezarını kazar,
Derdi kalem sayar, kalemi aşk öyle yazar azar azar.
Fuzûlî'yle ağlaşır, çağdaşlarıyla çatışır, ahıdır tek kâr,
Ela gözlüyü bir gün anlatmasa yüreği on yerden kanar.
Söğütten yeşil dağ olmaz, içinde ela gözlü yar yaşamaz,
Ne ölmüştür Onur ne sağdır, sadece Azrail can almaz.
Çelik ellerimle demir dağları akıtsam kağıtlara yine az,
Gül, cânıdır bülbülün dalında çilemezse çilesi sonlanmaz.
