Mavi önlüğüm, soğuk sınıfım.

Geceden çınlayan kulağım

Kendime oyunlar oynadığım aynam

Ve sevginin tezatlığını algıladığım yaşım. 

10 yaşım.

10 yaşın.

Montum da montunun üstünde üstelik.

Velev ki sen, yahut başkası

Velev ki aldım o şekeri, daha 10 yaşında.

Aşık olmak annemin odadaki hastalığıydı,

Yatağa bıraktığı öksürüğüydü.

Kendini asmak istediği ipiydi.

Babamın kapıdaki mutsuzluğuydu aşk.

Aşık olmuşlardı, ve ben buradaydım.

Kötü bir kararın sonucuydum

Kırılan camlar, saklanılan dolaplar

Ailemi rutubetli duvarlara benzetiyordum.

Gülümseyemezdim küçük şekerlere, korkuyordum.

10 yaşında aşk kötü bir karardı

Umarım aşık ve iyisindir.


Tüm eteklerin arasındaki siyah pantolonum.

Yolunmuş, yıpranmış, kısa saçım.

Cebimde saklamaya üşendiğim sigaram.

Korkusuzluğum ve nefretim

Hayata nefretim

Sesine tahammül edemediğim sınıf arkadaşlarım,

10’ar dakikadan gözümü diktiğim ağaç,

Bahçenin tam ortasında...

Rahatsız edici duran

Rahatsız edici duran her şey.

Ve ne yazık sen, hiçbir suçun yokken.

İşittiğin tuğlalar ve ağırlıkları

Canın ne kadar yandı, çığlıklarımız nasıldı?

Neyin hıncını aldım senden ve gülümsedim orada.

Kötülüğün hislerini ilk tattığım yaştaydım.

Umarım benden uzakta, olabildiğince iyisindir.


Tek başınalığım, içim kadar dar evim.

Kalabalığın migrenini gülümseyerek attığım.

Ve siyahla,

Bazen beyazla.

Bağıra bağıra bakışmalarım

Yardım istercesine, ama halinden memnun

-Bizi hiç mi özlemiyorsun-

Ve hayır

Net, amasız, tereddütsüz.

İlk aşkım, aslında yalnızlığım 

Tercihsiz yalnız bırakılmışlığım

Ocağımda acı acı pişen dört kişilik yemekler

Ve kuruyan. Ve küflenen

Boğazımdan geçmeyen.

Kendi sesim, en çok 

Hatırladıkça gülmelerim

Deli kahkahalarım, deli gibi kahkahalarım.

Ardından durgunluğum

Balkonumdan görünen bir sokak 

Altı tane beyaz araba geçiyor toplamda

Ne çok beyaz var ve çok siyah var hayatımda.

Durdum

Araba saymayı bıraktım sonra.

Kargalar kombiye yuva yapmıştı.

Titriyorlardı, temmuzda

Dört kişilik yemeklerimi paylaştım onlarla

Yalnızlardı, yavrulardı, bir seylere daha ihtiyacları vardı.



Tabii ki öldüler.

Kombisi bile mutsuzdur bazı evlerin

Kombisi bile soğuktur.