Bir sigaranın ucundaki kül misali
Düşüyorum yere
Rüzgarın savuruşuyla
İçlerine çekiyor sonraysa bırakıyorlar beni insanlar
Herkes gibi
Şu koca dünyada kendimi ait hissettiğim bir yer yok
Kök salmak istedikçe toprak kusuyor beni yukarıya
Bir pencere kenarı çiçeği olsaydım keşke
Sabah güneşi vursaydı üzerime
Mis kokulu çiçeklerim açsaydı baharın ortasında
Rengarenk...
Yağmurlar yağsaydı üzerime
Toprağım ıslansaydı
Köklerim çekseydi içine bereketi
O zaman daha mutlu olurdum belki
Kendime ait bir küçük saksının içinde
