Bir günah gibi işlendiğim tarihte,
şu hep kapalı bulduğum gözlerde;
bir şey bulacak değildim
boşunaydı adım, boşunaydı her adımım
soluğum var hâlâ, her niyeyse
demeyeceğim, sormayacağım; yalnız
aklımın yarıklarından sızan bir şey var
ümit olmayınca boğulmak meşru mu
bilmezdim, yazgı demenin samimiyetsizliğini
kirlenen bir kutsallık olmayı ben seçmedim
ben seçmedim, günah gibi yazılagelmeyi
ikna ediliciğini kaybetmek hisse düştü
bunun bir anlamı var demeyi bıraktım
halka indim, dili dimağı halk küstürdü
rozetlerin azı dişine yavanmışım
bu da eşref-i mahlukât ve bir himayesi
sökmedi, evla olan da buydu ya
tevazu sahibi bir kır sahteliğidir direniş
hülya bitti, diyara hakikatin yetmezliği aktı
kör oluşların eczasını namahrem buldum
tiksindim, beni tok tuttu dünyaya
putlara rahmet okumanın şeytani şehvetiydi,
her ne varsa bezdim
ki saçmalığı bu katışıksız ahmaklığa yeğledim
lüzumu kalmış bir şey kalmadı soluğumda
bitmenin hazzına şirk koşan bir hamd buldum
o ki bilmenin lafzını alarak çıktı ağrılara
ne kolaymış,
her türlü saçmalıktan geçecekmiş benim yolum
