Duyguların, hayallerin, umutların istismar edilip insanlığa olan güvenin sorgulandığı, giderek zayıfladığı durum. Bir insan neden aldatır? Gibi sorular anlamsız gelecektir, herkes sormuştur böyle soruları, madem aldatacaksın, bari ayrıl sonra yap ne yapacaksan demiştir. Bu kadar değersiz miydik? Aldatılacak, bir başkasının gölgesinde kalkıp terk edilecek kadar değersiz miydik? Neyimiz eksikti, neyimiz fazlaydı bu insanlardan, neden mutlu olamadık? Sadece size değil, beni duyabilen, hissedebilen herkese soruyorum, bu kadar mı kötü insanlardık? Başa çıkamıyorum bununla, alışamıyorum, kabullenemiyorum bir türlü. Sevmekten korktuğumuz saçların başka ellerde olmasına, her gece kurulan hayallerin bir hiç uğruna yok olmasına katlanamıyorum. Zamanı gelince geçer dediğimiz, kendimizi kandırıp uyuduğumuz geceleri kim geri verecek bize? O duyguları, masumiyeti, içimizdeki ışığı kim geri getirebilir, kim temizleyebilir kirlenmiş ruhu? Kirlendik, hiçbirimiz masum değiliz. Kaçıncı sigaram bu, onu bile hatırlayamıyorum. Ben sigara içecek adam mıydım? Kimse bilmiyor, en kötüsü ben de bilmiyorum. Yine de özür dilemek isterim, ciğerlerimden, çocukluğumdan, hayallerimden, hayatta kalmamı sağlayan her şeyden ve herkesten Böyle bir dünyada yaşamak istemiyorum.
