Alışkanlık

Gitgide alışıyorum sana

Git gide sana benziyorum booolum.

Ve ben bu kadar güzel bir alışkanlığın bağımlısıyım. Bağımlılıklar kötü derlerdi hep, bağlanmak kötü. Şimdi sarmaş dolaşım seninle. Ne bir bağ ne bir ağ. Koskoca bir bütünüm seninle. Taa eskiden bir yarımdım ve ben yarım olduğumu bilmeden nasıl da yaşamışım bunca yıl? Her şey geçti zamanla ve ben şikayetçi olurdum hep. Zamanın bir şeyleri alıp kapıyı bile kapatmadan gitmesine... Varmış bir bildiği, sen geleceksin diye bunca hızla gitmiş zaman ve sen gireceksin diye açık bırakmış kapıyı.

Resimler de saçma gelirdi. Bir daha görmeyeceğin, aynı şeyleri hissetmeyeceğin insanlarla böyle gülüşlerin kalması, böyle hislerin bir resme sığması... Sude Hanım seninle bir resmin içindeyim, ellerin ellerimde, öyle bir gülüş, öyle bir bakış ve resmi astığım duvarda öyle bir asalet, sanki benim dermiş gibi dünyanın en güzel duvarı. Bir resimdeyim seninle, bir resim ki huzuru anlatan bir resim