Soğuyordu ömrüm ellerinde
Almak isterken
Almak istenciyle yanıp tutuşurken
Çıkarmış gibi gözden kendimi
Nasıl çektim ama elimi ayağımı
...
Alkış
Alkış sana, değil kolay iş
Değil her perşembeleri seveninin yapacağı iş
Aferin
Haykırmayarak, ağlamayarak
Kabullenerek
Ki o kabullenişlerde paralanarak
Ne iyi ettin
Ne iyi ettin de erirken günden güne
Seyrine doymadı kimse hiçliğinin
İnan sırtını sıvazlıyor
Gurur duyuyorum ben, bizatihi seninle
Rezil ettiğin yaşamınla, sen de duy emi
Unut gitsin bir zamanlar kuşları selamlayan o çocuğu
Kuş vurmak da etmez icap
Sönükleştikçe böyle günden güne, soğuyacak günler de senden aynı istikrar içinde
Okkalı bir helal olsun sana, benden.
Dış kapının dış mandalından
