Her şey bir çığlıkla başladı

Evet evet her şey tiz mi tiz

bir çığlıkla başladı

Allah gibi sevmenin acısı önce benden sonra Adem'den çıkarıldı

evet evet

Allah gibi sevmenin acısı


En güzel ekinokslarda yara göbekleri aldı bu ceviz ağacı

Dallarını budattı, köklerini kazıttı

Ölüsünü yıkattı

Adem seslendi sonra, benim dedi,

"benim konuyla ne ilgim vardı!"

Adem dedim sen ve ben

ikimiz de aldandık biraz


Bahar bir karabasan edasıyla felaketi muştuladı

Hiçlik et oldu, kemiğe dolandı

Ben karabasanı bağrıma bastım

Evet ben,

Tüm karabasanları bağrıma basardım

Nefesler, nefesler, nefesler

Sonra bir daha nefesler

Patlayan trafolarla çıkan yangınlarda ölümü aradım


Dinle, kulak ver

Kabart kıkırdaklarını incinmiş yerlerinden

Raylar sana şarkı söylesin

Kalın göz kapakların

Kalın kitaplar kadar derin

Kalın göz kapaklarından

Kalın kitaplar kadar irkilirim

bazen, bazen okumak istersin

Yarıda kalır


Mavi dünyanın mavi atlası olur

Kırmızı çocuğun kırmızı yolu

Üstelik kurbana iki ay kaldı

İki bayram arası düğün yapmayan büyükler

İki bayram arası ölümü yıkadı

Şimdi bu nasıl duyulmasın


Üstelik sen büyük de değilsin


Ne demiştik bana Allah'ı yasakladılar

-Ölümü de yasaklarlar bu gidişle-

diyecektim ki

öldüğümü hatırladım

Geç kaldılar anam babam geç kaldılar