Giden hiçbir yaz bu kadar dokunmamıştır
Yüreğinin boş duran yerinde kalan ellerime.
Yüreğim hiçbir nehir yatağına kavuşmaz ve sen ne kadar tekrarlarsam tekrarlayayım yoksun!
Can evin benden uzak,
Bordo bir geceye teslim olurken ruhum.
Yüzün bordo bir gece kokarken ve hislerinin kayığında bordo bir geceyi yüzdürürken,
Uzaklaştın benden bütün ana tonlarınla.
Sapladın buzdan kılıçlarını sensizliğime.
Oysa çok susamıştım,
beyaz gemilere ulaşma ümidine.
Şimdi artık kulaçlıyorum zamanın denizini,
Kuşlara darağaçları kurulmasın diye.
Sevgiye temkinli bölgelerde, karşıma iki kez çıkacak isimsizim:
Biri sensin, diğeri gözlerin.
Nefesime taş gibi oturur özleyişlerimde,
Bir daha hiç dönmeyeceksin endişeleri.
Sana bakmaya cesaretim olmadığı anlarda, merak etme gözlerimin yerine ömrümü kırparım.
Belki kuşlar, belki mavi ama bordo...
