Anatomy of a fall, uzun süredir izlediğim en akıcı filmlerdendi süre nasıl geçti anlamadım. Olaylar büyük bir hızla ya da merak kamçılayacak şekilde ilerlemese de tüm süreçte dikkatimi kolayca filme odaklayabildim. Ben seyircinin dışardan göz olarak filmde konumlandırılmasını seviyorum. Bunun bir benzeri Asgar Ferhadi, Bir Ayrılık isimli filminde de yapılmıştı. Biz tüm film boyunca olaya dışardan göz olarak bakıyoruz, bir bakıma hakim oluyoruz. Çok fazla farklı mekan sahnesi olmamasına rağmen film bende bıkkınlık oluşturmadı hatta bu ana konuyu düşünmek için daha etkili olmuş.
Sonuç muğlak bitiyor bu yüzden olay hakkındaki yorumuma gelecek olursam, ben ilk andan beri Sandra’nın katil olduğuna hiç inanmadım. Ben de Daniel gibi hiçbir sebep bulamadım sadece psikolog görüşünden sonra kısa bir muğlaklık yaşadım ama hemen geçti. Özellikle Samuel'in ses kaydı alırken olayları büyütmesi ve Sandra'yı oğullarının sevgisinden vurması çok acımasızdı ve bunu bilerek kışkırtıcı bir şekilde yaptı. Sandra ise tartışmayı uzunca bir süre çok iyi yönetti ama sonunda dayanamadı. Samuel'in hayattaki başarısızlığını başkalarına yıkan güçsüz bir karakter olduğu kısacık ses kaydında bile belli oluyor. Sandra'nın da ilişkide manipülatif olduğu anlar oluyor mesela kitabın ana temasını aldıktan sonra sadece 20 sayfalık bir kısmını aldım o da devam etmedi demesi buna örnek oluşturabilir ama genelde uzlaşmacı bir tavrı var. Samuel için üzüldüm açıkçası çektiği vicdan azabını ya da tükenmişliğini anlıyorum ama kendisi Sandra'yı bencillikle suçlarken belirsizlik içinde intihar ederek (?) oğluna ve karısına yaşattıklarının sonucuna baktığımız da kimin bencil ve kendi odaklı olduğunu rahatça görüyoruz. En iyi orijinal senaryo ile ödül alacağını düşünüyorum. Benim 2024 yılı en iyi filmler arasında birincim Bir Düşüşün Anatomisi kesinlikle. 10 üzerinden 9,5 veriyorum.
