Kafamı yastığa koymuştum, düşünüyordum,iyileşeceğimi hayal ediyordum. Tekrar eski günlerdeki kadar neşeli, enerjik, mutlu ve huzurlu kalmaya çabaladığım o günleri.
Çok istiyordum öylesine istiyordum ki buna inanarak nefes alıyordum. Her bir zerreme bunu aktiflemiştim. Yoksa olmazdı, öyle rahat koyamazdım kafamı yastığa. Yattığım yerden kalkabileceğimi düşünmeden olmazdı. Telefonu elime aldım aklımdan iyileşeceğime dair telkinlerim geçerken bir tını çalındı kulağıma. Kilise'de geçen bir videoya denk geldim. Filistin asıllı üç kardeşin oluşturduğu Le Trio Joubran grubundan Masar imiş beni alıp başka diyarlara götüren bu tını. Dinledim sonra bir daha ve bir daha...
Sanki düşüncelerime yanıt gibiydi bekle diyordu sanki bana ezgileri, iste ve bekle...
Ben duygudan duyguya geçiş yaparken uyuyakalmışım. Tarifsiz huzur dolu bir kalple...
