Her gün o kadar çok konuda anlam arıyor ve bulamıyoruz ki. O arayış belki de ayakta tutan insan benliğini. Dozu kaçınca zehirliyor tabii. Herkesin yaptığı veya söylediği her şeyde, başına gelen tüm olaylarda neden aramak inanılmaz yorsa da bağımlılık yapıyor. Aradığını bulamadıkça da yokuş aşağı bir süreç kollarını açıyor sana. Hayatı anlamlandırmak gerek evet ama kendini kaybederek değil. Özellikle birinin neyi neden yaptığını bir açıklama kisvesi altında kendine kanıtlamaya çalışmak, mutlaka bir ana fikir zorunluluğu koşmak boşa bir çabadan ileriye gitmez. En çok da kendi benliğine ve öz saygına hasar verir. Seni zehirlediğini kabul edip arınma çabasına girmek en doğru hamle bu noktada. Belki de aradığımız anlam sadece anlamsızlıktır.
