Çok yorgunum Anna
Şiirler biriktiriyorum içimde
Nerede susup nerede konuşacağını bilemeyen patavatsız bir ağız benimkisi
İşte bak bir bayram daha geçti Anna
Bir insan kaç bayramı sığdırırır ömrüne
Saymak hep zor gelir Anna
Yaşarken saymayı bilmez de kaybedince saymayı yeniden öğrenir insan
Ben tam üç bayramdır yetimim
Üç bayramı da ömrüme sığdıramadım
Şansınıza küsün sevgili baylar ve bayanlar
İki bayram arası evlenilmez zaman dilimine girildi!
Bundan bize ne diyeceksin Anna
Ben şansa küskünüm seni gördüğümden beri
Ne olduysa hep senin yüzünden
Bırak artık yüzünü süslemeyi
Bir kerecik gülsen yeter yüzüme, dönecek tüm şansım
Yani şunu anla Anna
Senin yüzün süsler tüm olasılıkları
Bu aralar gerçeklerle aram
iyi değil Anna
Rüyana yatıyorum
Bir gamzenden bir gözüne giden yol bir rüya tutuyor hesabımda
Ismarlama rüyalar yaşanılmış acılardan evladır
Bir kerecik “He” deseydin ya bana
sana sonsuz rüyalar ısmarlardım Anna
Usturuplu hayallerim de var artık Anna
Caka satıyorum kendime ara sıra
Bir araba, bir ev, biraz para
Çalışmak lazım biraz da
Uzaktan sevmek kolaymış ama
Aşk karın doyurmuyor be Anna!
Ama aklıma düşüyorsun aralarda
Birkaç kelime, birkaç mısra
Bırakayım diyorum artık şiiri de
İşimize bakalım
Duymuyorsun hiç beni nasıl olsa
Anna yalan değil, hiç umut parlamıyor artık yüreğimde
Yangınlarla beraber yürüdüm ben bu yolda
Tutuştu tüm hayaller bir bir dudaklarında
Peki Anna neden hep helalleşiyorsun benimle
Hiç gelmeden yurduma, kaçıncı gidişin benden
Neden hep yaban ellerdesin, söyle
Sana giden yollar hep gurbet
Gelmek yok mu senin alfabende
Kiminlesin neredesin bir bilsem
Hakkım zaten helaldir sana
Asıl şunu bil sen Anna
Ben sana yol değil
yoldaş olmayı dilerdim
Yetimlerin başını kim okşayacak Anna
Kim sulayacak mezarlık çiçeklerini
Sadece şunu isterdim
Bir dostum olsa da
Babamın mezar taşına yarın ne yazacağımı söylese bana
Utanıyorum Anna, büyüdüm ben
Birisinin dinlemesi lazım beni
Uzun zamandır ağlamadım bile
Bütün bu tantana bundan be Anna
Bir gün kalbimi de gömecekler
İşte o zaman bırakacağım şiiri