Grip tuğlaları ve kumları ten rengi

Tanrı değilim

Toparlamaya çalışmıyorum bu kırık şehri

Günaydın sessizliğime alışmış pencerem

Seninle selamlıyorum mahvolmuş evreni


Uzak balkonları paslı mahiyeti

Şair değilim, yazamıyorum

Bende göremiyorum bu kabiliyeti

İyi akşamlar paspasım ve tozlu ayakkabım

Sizinle geride kalıyor zat-ı alimin akıbeti


Şimdi ben de bilmiyorum ne olduğumu

Ama anne değilim

Olsaydım bilemezdin gizli gizli yorulduğumu

Hissediyorum yorulduğumu ama emin ol

Tanrı ya da şair de olamaz bir anne gibi.