en tatlı yerinde uyandım hayata

sol yanıydım annemin

sola sola yana kaldım


bu böyleymiş

rayihasından güller

renklerinden dosdoğru bir gerçeklik aşerdim

ve en tatlı yerinde yandım hayatın

soluk yüzlü güzeliydim annemin

soluya soluya güzekaldım


birden çokları bulmak zor işmiş

çünkü düşün

adam başı bir parça soğuk ekmek!

sönmüş bir soba yanar gibiyken kovulduğum evlerde

dünyaya tutuldum

adım başı üşümek!

yanan binlerce soba sönük gibiyken emanet ellerde

aldım başımı yürüdüm ben de

yolda merhametin kıtalına rastladım

çocukluğu insanların ulaşamayacağı yerde muhafaza etmek zor imiş


annem ve yanı

dünya vahametinden sana sığındım yani

doğduğum zamanın kırık parçaları içimde kaldı

dedim, sarsan beni gövdene

ben büyümeyi bilirdim

hem ısınırdım

gözlerimin içine baktığında beni görmediğin diyarda hapisim

delirmeseydin eğer, uslanırdım

bağırsam da duysan keşke

çölde buzdan duvar bu tosladığım


en tatlı yerinde uyandım hayata

küllerim acıyor da, uyku tutmuyor

bir anne iki insan ederken

bir anne yanına bir çocuk nasıl sığmıyor