Araf'ta aşk yalnız yaşanır.
İlk defa kendimi severim belki. Başkaları için çarpacak bir yürek vermezler ki artık bu bedene. Dirildiğimi sanırım ama ruhum hala kafestedir. O ince çizgide gidip gelirim bir cambaz edasıyla.
Yaşayacak gündüze, ışığa sahip değilken karanlık geceyi nasıl isterim? Bilirim ki sadece kendime ağlar, kendime gülerim. Bilirim mutlak kaybedenim.
Yaşadığım, kıyısını bir türlü bulamadığım kum denizindeyim. Cennette gördüğüm herkesten ölüm dilenirim. Keşke sen olmasaydın, ben sende olmasaydım.
"AŞK" yalnız yaşanır. Araf yalnızların ülkesi olur gözümde. Unutulmuşların topraklarında kimse anlamasa da, hiç kimse görmese de. Ben tekim işte.
Neden mi?
En sonuncuymuşum ben...
Günahlarımın cehenneme yetmediği, iyiliklerimin cennete itemediği ..
Affına yakışıp cennetin kapısını en son kapatanım ben.
Aşk ilk insanla inerken semadan, karanlıkta gördüğüm en uzak noktaya ulaşmak için aldırmadan yürümüştüm diyeceğim. Şimdi Aşk'a susamış dolaşmaktayım. Sözlerini hatırlayamadığım şarkılar, bilmediğim yerlerde söylenmekte. Araf'ta dolaşırken üzerine basmaktan korktuğum gölgem bile benden çok yukardadır şimdi...
Dirildiğim için matemde olanlarla birlikteyim. Orda kimse kimseyi anlamasa da.
Haykırdım sessiz çığlıklarla, kurtarıcı bekleme sakın dedim.
Araf'ın kızgın kumları sarmalarken bedenimi ben kimi bekleyeceğim? Şimşekleri durduracak, ateşi mi söndüreceğim? Kum denizinde çakılmışlarla birlikte karanlığın meçhul kızıllığında sıralanmış, adlarını meleklerin bile unuttuğu meçhullerin kervanına katılmak için ölümün çıkıp gelmesini beklemekteyim.
İstenen neydi buldum.
Araf'ın âşıkları ölümü ister.
Neden mi?
Belki de hayalimizdeki ölümü yaşayamadığımız için ya da her seferinde ölemediğimiz içindir. Kendimle yüzleşiyorum. Ben nefsimi, zaman beni sömürmekte. Araf sevgisizliğe mahkûm olanların kaybedişini izlemekte.
Araf, size aşkı öğretmez, size aşkı yaşatır en platoniğinden. Bilemeyeceğiniz kadar çok uzun zaman sonra belki anlarsınız ve kimsenin haberi olmaz sizin gerçekten sevmek istediğinizden. Bilirsiniz! Bir yerlere kaydınız düşülmüştür. Yalnız kendinizi seversiniz, Araf'ta, sonsuza kadar kalasınız diye.
Şenlik ateşleri yakılmış, kum denizi birleşmiş kızıl gökyüzüyle gelişim karşılanıyor Babil'de...
