acının ellerinden tutuyorum
tel tel tarıyorum zülüflerini
iç haykırışlarını duyuyorum
acı dahi kan kusuyor bugün
prangalarımı çözdüler
ama
alışılmış bir çaresizlik var içimde
ressam tebessüm çiz yanaklarıma
bugün
gülmek bile bol geliyor bana
sarılmalar biriktiriyorum sol yanımdaki heybede
ve eski bir resim
yeni taptaze bir cigara yakıyorum
hayalin
gönlümün burçlarına adının bayraklarını asıyor
oysa
bugün
idamım onaylandı
ve
ben
çoktan asıldım
yer yüzü dahi fark etmedi
gök yüzü zaten oralı değil
bu kan benim mi?
tabutum bile yok
kefensiz gömdüler gülüşlerimi
ve bugün
azrail misafir etti
çağırdı beni Tanrı
kitabını sora vericem dedi
şimdi
araftayım
bekliyorum
yapayalnız
hala
yine
tek
sadece
seni!
