Deli bir nehir zaman, çalkantılı ve hızlı akışında savrulduğumuz. Yılın sonunda yine bir aralıktayız.
Aralıktayız... Ne kapalıyız yeniliklere ne de tam olarak açığız kabullenmelere. Bir bekleme anındayız zamanın kapı eşiğinde.
Aralıktayız... İki yıl arasında bir nefes, bir es. Durup düşünmenin ölçüp tartmanın, bir yıl boyunca içimizde biriktirdiklerimizi çıkarıp ayıklamanın vakti.Hangi kapılar kapanacak, hangileri ardına kadar açılacak, hangileri aralık bırakılacak? Yaşam rüzgarının kuvveti ve yönüne gebe adımlarımız.
Aralıktayız...Eskinin kapısını aralıkta bırakarak giriyoruz her yeni yıla. Bu ne kadar anlamlı değil mi? Dilediği zaman geçmişe uzanan bu koridordan girebilir zihnimiz. Kim bilir bazen geçmişteki bir an cevap olur gelecekteki sorgularımıza ya da yüzümüzde bir tebessüm oluşturur içimiz kan ağlarken. Eskiye tutunuruz gelecekten medet umarken.
Elbette herkesi, her şeyi 2024 götürmemeliyiz. Bırakmalıyız, unutmalıyız bazılarını. Yüklerimizden, tüm negatifliklerden, bizi aşağıya çeken enerjilerden arınmanın hafifliğiyle, özenle, iyilikleri güzellikleri kucaklayarak, çokça sevgiyle ve sahip olduklarımızın şükrüyle karşılamalıyız yeni yılı.
Yılın yorgunluğunun üzerimize çöktüğü bu son günlerinde hepimize kolaylıklar diliyorum. Yaptığımız muhasebenin sonunda kazançlı çıkmak temennisiyle ...
